ekmekciye bu güzel başlık için teşekkürler.

Önce kavramlara açıklık getirelim TDK dan.

aciz

1 . Gücü bir işe yetmez olanın durumu, güçsüzlük:
"Kendimde mukavemet yerine zaaf, taarruz yerine aciz, mücadele yerine gevşeklik hissediyorum."- E. İ. Benice.
2 . Beceriksizlik:
"Aczini bilmek de bir meziyettir."- Ö. Seyfettin.

zavallı

1 . Acınacak kadar kötü durumda bulunan:
"Zavallı hekim kendisine zorla yutturulan afyonların tesiriyle yığıldığı yerden bir daha kalkamadı."- N. F. Kısakürek.
2 . mecaz Gücü bir şeye yetmeyen, âciz:
"Bunu idrak etmekten o kadar zavallı ve biçareydi ki."- A. H. Tanpınar.

Dediğiniz gibi köle bu özelliğini (tekil kullandım çünkü konumuzda aciz ve zavallı ayın kapıya çıkıyor) kendi hür iradesi ile karşısındaki Efendi'ye teslim ediyorsa evet aidiyet duygusunu yaşamak isteyen "güçlü" bir insandır.

Yok bunu hür iradesi ile yapmıyorsa kendine köle sıfatı yakıştıran bir zavallıdır.

Eğer bunu hür iradesi ile yapamıyorsa (yaptırılmıyorsa) karşısındaki kendine Efendi sıfatını yakıştıran bir zavallıdır.

Elhaaak doğrudur
Köle köle olmakla gücünden kaybetmez eveelce de işaret olunduğu üzre o sadece çizginin/ilişkinin o taraFını seçmiştir iradesi bu yönde tecelli etmiştir bu esbaba binaen Mirim Masternick te her zamanki veçhile doğru kelam etmiştir.
vesselam
LPP

cevap nezaketiniz için teşekkürler.

acziyetini bilmek bir meziyet; ve bu meziyete sahip insanlar kendi hür iradeleri ile aidiyet duygusunu yaşamak istiyorsa güçlüdürler diye anladım. bana biat eden insan benim erkimi kabul ediyordur. benim yaptığım onu şekillendirmek, eğitmek ve kendimce bir kimlik kazandırmaktır. bunları yaparken haliyle benim eserim olacak, benden izler taşıyacak ve sonuçta beni temsil edecek. sıfatı hizmetkar, köle yada mal olmuş önemli değil. eğitimi sırasında gerekli görürsem uyguladığım aşağılamayı toplum içinde sürdürürsem kendime zarar vermiş olmazmıyım. yani toplum içerisinde benim olana göstereceğim saygı aslında kendime gösterdiğim saygı değilmidir?

cevap nezaketiniz için teşekkürler.

eğitimi sırasında gerekli görürsem uyguladığım aşağılamayı toplum içinde sürdürürsem kendime zarar vermiş olmazmıyım. yani toplum içerisinde benim olana göstereceğim saygı aslında kendime gösterdiğim saygı değilmidir?

Yerinde bir soru, yerinde bir irdeleme.

Elbetteki köleye gösterilen saygı (ama hak ettiği kadarı ile) Efendi'nin kendine saygısıdır. Ancak bir de şu var ki hangimiz tam mükemmeliz? ve herkesten en uç noktada saygıyı hak ediyoruz ki? Tabiki hata ve kusurlarımız var ve bunlar zaman zaman saygıyı hak etmemizi engelliyor. Dolayısı ile bizlerin hata ve kusurları köleye yansır. Bir başka deyişle köle Efendi tarafınan yeterince eğitilip şekillendirilmemişse onun kusurlarının suçu bir anlamada Efendi ye aittir. Ancak ifadenizden hissettiğim kadarı ile (yanlış anlamışsam düzeltiniz) bu durumu negatif olarak değerlendiriyorsunuz. Ama herhangi bir subjektif değerlendirme yapmadan durumdan ders almalı ve önce kendimizi sonra (zaten kendiliğinden olacaktır) köleyi düzeltmeliyiz.

Bence bu bir tavuk yumurta meselesi değil. Değil miki? köle bizim imalatımız o zaman Türk Ticaret Kanununa göre nefaset kesintisi Efendi'den yapılmalıdır

neyi negatif değerlenirdiğimi tam anlamadım ama söylediklerinize tamamen katılıyorum sayın masternick.

son birkaç aydır bu anlamda yaşadığım kötü tecrübelerle kendimi epey düzeltmeye çalıştığımdan sizlerinde fikirlerinizle yardımlarınızı istedim.
bakalım bu konu nereye kadar gidecek. eskiden mükemmeldim ama bu düzeltmelerle sanırım kusursuzluğa gideceğim.