Superisi nin açık sözlü ve haklı “yakınmaları” ile hareketlenen “biz masterların sorunu”adlı başlıkta gerek Master da Pain, gerekse Masternick in sözleri bence de yerinde eleştiriler.
Bu eleştirilerden feyz alarak, -BDSM eğilimi ve BDSM eğitimi- diye bir ayrım olması “gerekliliğini” dile getirdiğim bir başlıkla “malumun ilamı” niteliğinde, kendimce fikirlerimi beyan etmek istiyorum;

Sadist duygular, mazoşist eğilimler, iradesini başka bir iradenin hükmüne teslim etme, ya da bir başka iradeyi tamamen kontrol altına alma “eğilimleri”nin artık hepimizin bildiği üzere, toplumun “elit” kesimine ait kalburüstü dürtüler olmadığı, bunların doğuştan gelen ve toplumun her sosyal kesiminden insanların hissedebileceği duygular olduğu aşikar..

Bu eğilimler zamanla kimileri için olmazsa olmaz birer “ihtiyaç” halini alırken, kimileri hayatlarının belirli dönemlerinde tecrübet etmekten “haz aldıkları” zevkler olarak yaşamaktan öteye geçmemektedirler..

Şöyle düşünelim...

Bu dürtüler, malum, kimilerinde partnerinin tespitiyle, kiminde internet ortamında tesadüfen denk geldiği sayfalar aracılığıyla, ya da türlü değişik şekillerde gün yüzüne çıkıyor.

Akabinde kişi –çoğu zaman- kısa ve yüzeysel bir araştırmayla, hatta bazen kulaktan dolma bilgiler ile kendini eğiliminin türüne göre “Ben Köleyim”, “Ben Swithcim”, daha da vahimi “Ben Masterım”, “Ben Mistressim” hatta ve hatta “Ben ProDom um” gibi şekillerde adlandırmaya kalkıyor..

“BENCE” şu ayrımı iyi yapmamız gerekiyor;

Kişinin bunu 7/24 yaşaması, ya da belirli dönemlerde deneyimlemesi, onun BDSM eğiliminin ciddiyetini belirleyen bir unsur olmamalıdır.. 7/24 “sadist” olan birisi “tam bir Master” ya da sadece “kölesinin”yanında sadist duygularını açığa çıkaran birisi “bir heves” ile bunu yaşıyor diye “bence” “çakma master” gibi ifadelerle nitelendirilemez..

BDSM in kendi içerisinde mantıklı bir felsefesi, uygulanış şekli, değişik yöntemleri, bir geçmişi ve kendini yenileyen teknikleri olan bir “kültür” olduğunu düşünmekteyim.

Kültür kelimesini özellikle seçiyorum, çünkü BDSM “eğilimleri” diye nitelendirilen duygular, bu konuda bilgi sahibi olmadan yaşanmaya kalkıldığında çoğu zaman zevk vermeyi bir kenara bırakalım, karşı tarafa ciddi zararlar veren bir hal alıyor.

Kültür, beraberinde paylaşımı getiriyor, paylaşım değişik fikirlerin harmanlanmasını, çatışmasını, kişinin kendine göre sentezini ve sonuçta bireyin “olgunlaşmasını”….

Bireyin BDSM anlamında kendince bir tarzı, uygulayış biçimi ve prensipleri oluyor. Hepsinden öte, attığı her adımda “ehil” davranışlar sergileyebiliyor.
Bu noktada BDSM eğiliminin yetersizliğini ve BDSM Kültürünün gerekliliğini tekrar vurguluyorum vee siteye giren “özellikle” dominant eğilimli erkeklere yöneltilen bu “eleştirileri” genele yaymak istiyorum.

BDSM anlamında –kendimce- hatırı sayılır deneyimlerim olduğunu düşünüyorum.

Yaşım itibari ile belki henüz bazı şeyleri yorumlamak için yeterince olgun değilim. Ama yine de tecrübelerin paylaşılması gerektiğini düşünerek ben de fikrimi beyan etmek istiyorum.

Şimdiye kadar tanıştığım ::bayan:: switch ve submissive karakterlerin KİMİLERİNİN de en az tartışmalarda sözü geçen ::erkek:: master karakterler kadar BDSM anlamında tecrübesiz ve bilgisiz olduğunu söyleyebilirim.

Superisi nin sözünü ettiği, submissive bayanlardaki “çekingenlik, güvensizlik, dominasyon bilgimizi yetersiz görme” durumlarının yanında, kendilerinde de içten içe ciddi bir belirsizlik durumu hakim.

Gerçekten ne istediklerini bilmiyorlar.

Sınırları hakkında bilgi sahibi olmamaları normal olabilir belki, fakat daha vahimi, kırmızı çizgilerini dahi belirleyemiyorlar..

Dominant karakterin psikolojik baskılarına ya dayanamıyorlar, ya da bunları dominantın kişiliği ile özdeşleştirerek onu eleştirmeye başlıyorlar. Diğer bir deyişle;

Sapla samanı bazen ayırt edemiyorlar..

Kendilerini Slave olarak adlandırıp ardından mistress oluşlarından hiç bahsetmiyorum, :] fakat submissive bir karakter olduklarını söylediklerinde dahi, süreci yönetmeye kalkışıyorlar. Sınırlarını açıklamak adı altında istediklerini dominant karaktere empoze etmeye çalışıyor, bir nevi kendi zevkleri çerçevesinde şekillenecek bir “roleplay” gibi görüyorlar dominasyon sürecini.. Bunu elde edemediklerinde, ya da işler istedikleri gibi gitmediğinde, karşı tarafı ya barbarlıkla suçluyorlar, ya becerisizlikle suçlayıp, dominant karakterin kendilerini anlayamadığını söylüyor, ya da en iyi ihtimalle kaçıp ortadan kayboluyorlar.. :]

Anlatmaya çalıştığım gibi, bilgisizlik, her iki taraf için de ciddi bir problem. Tek başına eğilim hiçbir şey için yeterli olmuyor.

BDSM Kültürü olmadan BDSM eğilimi, tıpkı ehliyetsiz sürücü gibi bir tehlike oluşturuyor…

Tekrar ediyorum, bu bir genelleme değil.. Sadece nacizane tespitim…

Kendi tecrübelerimi meşrulaştırma, kendimi yüceltme ya da yaptığım tüm icraatları haklı gösterme gayreti içinde değilim kesinlikle.

Tek çabam bu durumun erkek olmak ya da kadın olmak ile alakadar olmadığını, BDSM eğiliminin doğuştan gelen fakat BDSM tecrübesinin zamanla edinilecek bir “hüner” olduğunu ve bu hünerin MUTLAKA edinilmesi gerektiğini “kendimce” anlatabilmek…

Biraz uzun olduğunun farkındayım. Sabırla okuyan herkese çok teşekkür ediyorum. Gerek yazım hatalarım gerekse oluşacak her türlü yanlış anlaşılma için peşinen özür diliyorum. Sizlerin de bu konuda fikirlerinizi paylaşmanız beni mutlu edecektir.

Herkese iyi forumlar…