Ben istemediğim birisine köle olamam.

kesinlikle.....

Konu ve başlık içerik olarak güzeldi. Yorumlamak istedim. Muhakkak ki fikrini beyan etmek isteyen yeni birileri de olacaktır kanısındayım. Benim açımdan olay iki tarafın zırasıdır. Durum seçmeden daha çok kendini emanet etme olayıdır. Tartma ve durumu hazmetme olayıdır. Sonuçta Efendi istediği kadar seçen kişi olmuş farzedelim köle Efendimsizniz demediği sürece süreç başlamıyor ne yazık ki; bunu baştan kabul edelim Kendi benliğini bulduğuna inanma olayıdır itaat. Sonuçta köle özel yaşantısı olan, yaşayan ve karar veren bir insandır bunu unutmamalı. Bu durumda Efendim diyeceği kişiye güvenip güvenmeme kararını da kendisi verecektir. Zaten güven duyması otomatik olarakta, "Size aitim" durumunu oluşturacaktır. Bknz: Şekil a1 diyicem anlayanlar anlayacak

tarafların birbirini seçme hakkı vardır...başlangıç aşamasında köle-efendi ilişkisinin normal bir gönül ilişkisinden hiç bir farkı yoktur kanımca...bu bir fantezidir,karşılıklı rıza ile yaşanan...
normal ilişkiden farkı,kölenin artık iki seçeneği vardır. ya döner arkasını gider(dönmemek üzre) yada %100 itaat eder.

Benim nacizane görüşüme göre köle efendi ilişkinin başlangıcı kölenin kendisini efendiye sunmasıdır. Köleyi kabul etmek veya etmemek efendinin tercihidir.
Bu sebepten, şöyle diyebiliriz: Köle efendisini seçmez, kendisini efendiye sunar; eğer efendi kabul ederse kölesi olur. Seçme kelimesini kullanmak doğru olmaz bana göre. Çünkü ortada sunma vardır, seçimi efendi yapar.

kölenın kendını sunması bır secım degılmıdır.Gücüne inandıgı bırıne kendını sunarken güçler arasında bir secım yapmak degılmıdır?

Sanırım aynı şeyi söylüyoruz fakat ben kelimelere fazla takıldığımdan yeterince açık olamadım diye düşünüyorum.
Ben "seçim" kelimesine takıldım aslında. Örneklemek gerekirse; elma, armut, ayva arasında elmayı istiyorsam ve alıyorsam bu bir "seçim"dir. Seçimde tercih etmek ve "sahip olmak" vardır.
Köleler de -tabii ki- kölesi olmak isteyecekleri efendiye kendilerini sunarlar. Fakat buna ben "seçim" diyemem çünkü kararı efendi verir. Efendi istemezse olmaz, bu sebepten ben kölenin arz etmesi diye düşünüyorum.
Yani tabii ki bir efendiyi diğerine tercih ediyor fakat efendi son sözü söylüyor.
IM

evet karsılıklı ıstek...

bence iyi aile terbiyesi görmüş bi köle asla Sahibini falan seçmez, ancak yolda yürürken yere mendil falan düşürebilir ki bu mendil en fazla lavanta kokmalıdır, daha sex bi koku kokması toplumumuzca hoş görülmez.

ayile çok önemlidir, ailenin onay vermedii bi Sahibe zaten köle kölelik yapmaz, Sahibin annesi köleyi ilk hamamda görür ona göre karar verir, vücudu akça pakçaysa ve beyenmişse gide gondollu çikolatayla köleyi Sahibine ister. Tabii Sahip kadınsa babası köleyi hamamda görür, o açıdan kafanız karışmasın.

yani bence !!!!!!!!!!

tagteamdog, 2008'in ilk kahkahasını attırdın bana ya , sen de çok gül bu sene ve daima.......

Masternick, zevktir benim için her zaman

ama daha önce de kaç kez dediğim gibi, hazır olduğumuzda gerçek Masterımızı ya da kölelerimizi evren bize getirecektir. hazır değilsek ve yaşayıp öğrenmemiz gereken şeyler varsa, evren bize yine gereken kişileri yollayacaktır. ta ki bir gün tam hazır oluncaya kadar.

sanırım böyle, yalnız tek dileğim, umarım tek ruh eşimiz olduğu varsayımı doğru değildir, (ki ben inanmıyorum, bir Sahibin ve bir kölenin kalbi çok daha fazlasına yer açabilecek ve içine alabilecek kadar geniştir diye düşünüyorum)

çünkü eğer doğruysa bu köle gerçek Sahibini buldu ve yaşamının sonuna kadar yitirdi demektir.

Saygılar Sevgiler Efendim

Valla ne başlık güncellermişim ama be yaww...

Merhabalar 😕

IM

anathema demiş ki : Bir Efendinin köleye ihtiyacı yoktur. O tek başına var olabilendir.

yazısının bir çok yerinde gülümseyerek ve onay vererek okudum ama kendimce, hayatında bir kölesi olamdığı için ne bir Efendi ne de Efendisi olmadığı için bir köle varlığı konusunda sorgulanabilir. Sonuçta sanmıyorum ki, hiçbir benlik var edenini istemesin. Elbette ki varlık sebebiyle iç içe olmayı arzular. Yok diye de suçlayamayız sanırım ki.

Her halükarda ister hükmeden isterse hükmedilen; diğer olguya ihtiyaç duyuyor. Evet içinizde sizi var eden his hep oluyor lakin onu kullanamadıktan sonra içinizde ukte olup kalıyor.

BU da benim kendi fikrim. Elbette ki bütün düşüncelere sonsuz saygım vardır. Teşekkürler...

Evet düşündürücü düşünceler gerçekten anathema.

Bir köle gerçek bir köle olmadan önce bence de tek başına var olmakta zorluk yaşar, hem de oldukça zorluk yaşar çünkü vahşi bir hayvan gibidir, kendini dizginlemeyi beceremez. Yalnız şöyle de bir nokta var ki, Sahibin (Sahip derken hem kadın hem erkekleri kast ediyorum artık lütfen) sosyal olarak kendi ayakları üzerinde durabilmesi, bir köleye ihtiyacı olmadığını kanıtlamaz. Bir Sahip ancak bir kölesi varsa bir Sahipliğini yaşayabilir.

kölenin hiçliğiyse sürekli bir şey olamaz ancak Sahibiyle birlikte paylaştıkları çok yüce anlarda köle gerçekten bir hiç olabilir. "Hiç olmak" çok da kolay değil, oldukça iddialı bir söz.

IM

bence yerine göre olabilirde olmuyabilirde bence bu aradaki bir iletişim yani seçme ya da seçilmeme hakkını o anda ki düşünce belirler zaten köle real bir köleyse itaat edecektir.. tabi bu kadar bilgili insan varken yorum yaptığım için kusuruma bakmayın...