Sevgili Lady Sade,gerçekten çok güzel bir konu..
Bu konuyu açtığınız için teşekkür ediyorum zira benim de direkt olarak ilgi alanım olan ve vaktimin hemen hemen tümünü üzerinde düşünerek geçirdğim bir noktaya parmak bastınız..

Bu konu hakkında, daha ziyade kendi inandığım uzakdoğu öğretilerinden yola çıkarak inşa ettiğim düşünce sistemini oluşturan görüşlerimi ben de bildirmek istiyorum..

Örneğin yemek yeme ihtiyacı da egodur. Hayatta kalma arzusu da egodur. Para hırsı , sevilme, yalnız kalma korkusu, güç sahibi olma arzusu,kendini yüksek görme, gösteriş, takdir edilme arzusu... bunların hepsi egolarımızdır.

Batı bilimi egoyu yüceltir. Rekabetin doğruluğundan , hoşluğundan dem vurur ki, klasik batı eğitimi de kişiyi tam bir egoist olarak yetiştirir.
''Arkadaşını geç! '' '' Yarış..'' ''Kazanan SEN olmalısın''Oysa ego, insanı düşmanlaştırır..
Egoların sana bireyselliğini korumak uğruna pek çok şeyin mübah olduğunu öğütler.

''Canını yaktıysa sen de onun canını yak ve adalet yerini bulsun!!! ''

Egolarını yüceltmesi tembihlenen birey asla mutlu olamaz. Çünkü hep bir üst hedef vardır. Arkadaşını geçmesi yetmez. Bu sefer okul birincisi olmalıdır.Egoları ona bunu söyler.. Bir yarış atı gibi arkadaşını geçmek, hep rekabet etmesi gereken bir çocuk sevgiyi,hoşgörüyü, paylaşımı ne zaman öğrenecektir ?
Bu kişi kendisini nasıl ne ne zaman yeterli hissedebilecektir ? Ne şekilde mutlu olabilecektir ?

Egolar yerine birlik bilinci aşılansa, dünya barış dolu bir yer olurdu. Birinin bizden güzel,bizden daha başarılı olması egolarımızı incitmezdi. Bir olduğumuza inansa idik, yarışı bizim yerimize kazanan arkadaşımız için yürekten sevinebilirdik.İlahi adalete ve Tanrı'nın kusursuz sistemine inansa idik , birilerine yaptıklarını ödetecek mercinin biz olmadığımızı anlayabilirdik.

Tamamen egosuz bir birey söz konusu olamaz. Çünkü o zaman bu kişi yemek de yemez. Ve nihayetinde ölür.
Ancak Lady Sade'nin de dediği gibi önemli olan egolarımızın hangilerinin zararlı, hangilerinin yararlı olduğunu bulabilmektir.

Benim felsefi inançlarıma göre, hayatta kalma/üreme dürtüsünün dışında kalanların ve bir iki istisnanın dışındakilerin hemen hemen hepsi zararlıdır.
Bilgeliğe ve sevgiye erişme yolunda egolar en büyük engeldir. Daha doğrusu hem engel hem de eğitmendir. Çünkü ;
Sevginin ne demek olduğunu bulabilmek için önce ''saf sevgiyi hangi egon ile örttüğünü/kaybettiğini'' bulabilmen gerekir.
Bu vasıtayla ego seni eğitir.Bir yerde sevgiyi bulamıyorsan, hangi egonun devrede olduğuna bakmalısın..

Milyonları peşinden sürükleyen Buddha,Konfüçyüs,Mevlana gibi büyük üstadlara göre de bu muhtemelen böyleydi ki, tüm hayatlarını egolarını yok edebilmek ve saf Tanrı inancıyla bütünleşebilmek için harcadılar.

Ego nun bir kişilik olduğu kusuna pek katılmıyorum Lady Sade. Çünkü Ego kişisel arzular ve ihtiyaçlardan dolayı gelişen bir davranış tarzıdır bence.

Kişilik, bir insanın egolarını yönetebilme kabiliyetine göre şekillenir bence, fakat ego kişiliğin kendisi olamaz.

Ve egonun özetle tarifi tek kelime ile bencilliktir.

Ego nun bir kişilik olduğu kusuna pek katılmıyorum Lady Sade. Çünkü Ego kişisel arzular ve ihtiyaçlardan dolayı gelişen bir davranış tarzıdır bence.

Kişilik, bir insanın egolarını yönetebilme kabiliyetine göre şekillenir bence, fakat ego kişiliğin kendisi olamaz.

Ve egonun özetle tarifi tek kelime ile bencilliktir.OPEN
FIND

REPLACE WITH

Bu konuda size katılmıyorum sevgili Huytt ego da bir kişilik davranışıdır. Kişilik aile ve çevrenin etkisiyle gelişir. Egomuzun ( Kişiliğimizin ) zarlı yönde değil de yararlı yönde gelişmesi için çocuk yaşda bu iş ailelere ve çevreye düşüyor.
Belirgin bir yaşda zaten bu olguyu zaralı yada yarlı olarsk almış oluyoruz

Sevgili nightsforwomen. Belki iyi izah edememişimdir. Ego her zaman başkasından daha önde olma isteğidir. Ego davranış şekli değil, bir arzudur. İnsanın bu arzularına yenik düşerek davranması durumunda, ego bir davranış şekli gibi insanlara görünür. Fakat değildir.

(Bir önceki mesajımı tekrar okuyunca egoyu bir davranış tarzı gibi tanımladığımı farkettim. Kusura bakmayın yanlış yazmışım.)

Kişilik ise insanın değer yargılarını anlatan bir kelimedir. Ego ise arzularını tanımlar.

Katılıyorum... Özellikle de ''İnsanın bu arzularına yenik düşerek davranması durumunda, ego bir davranış şekli gibi insanlara görünür.'' kısmına..

Ego ne demek?

Kelime manasına bakıp önce tanımda anlaşmak adına - tabikiii TDK.

ego
isim, felsefe Latince

Ben (III):
"Örnek devlet adamı bence egosunun aleyhine özveride bulunabilen adamdır."- H. Taner.

Ben nedir diye aratınca da Ben (III) alıyorum sadece.

ben (III)
zamir

1 . Teklik birinci kişiyi gösteren söz:
"Bütün sevgileri atıp içimden / Varlığımı yalnız ona verdim ben"- A. K. Tecer.
2 . isim, ruh bilimi Kişiyi öbür varlıklardan ayıran bilinç.
3 . isim, felsefe Bir kimsenin kişiliğini oluşturan temel öge, ego.

Ego kelimesi nasıl kullanıldığına ve kimin kullandığına bağlı olarak farklı anlamlara gelir. “”Ben” ya da “Benlik”in niteliği anlamına gelen Latin bir kökene sahiptir. Psikolojide sağlıklı olmak, sağlıklı bir zihinsel akışa sahip olmak için gerekli olan belirli zihinsel fonksiyonları tanımlamak için kullanılır. Bazı ezoterik öğretilerde ego; kişiliğin, bedenlenmenin ve bireyselleşmenin vasıtasıdır. Diğer felsefelerdeyse bizlerin bölen, aldatan, kontrol etmeye çalışan ve ruhsal olmayan, olumsuz davranan yanımızı ifade eder.
Ego bizim “hileci-benliğimiz”, “küçük-benliğimiz”, “bencil-benliğimiz”, kendine yontan, kendi istediği uğruna başkalarını feda eden, içimizdeki, kendimizle ve yaşamlarımızla ilgili negatif olan her şeyin barındığı, korkudan ve kuruntudan beslenen yerdir.
Dolayısıyla, bizim nasıl tanımladığımıza bağlı olarak ego, psikolojik ve ruhsal sağlığımız ve gelişimimiz için gereken, insanlığımızın ve kimliğimizin vazgeçilmez bir parçasıdır, ya da tam tersine, büyümemiz, sağlığımız için bir engel ya da daha da kötüsü, insanlığı kuşatan kötülüklerin kaynağıdır.

Arkadaşlar çok araştırmacı gördüm sizi bugün. Diğer taraftan günümü yedim bugün. Yorum yazmaktan hiç iş yapamadım. Daha yemek bile yemedim yahu.
Masternick özelden mesaj atma sakın. Konuyu sulandırmayalım diye. Bugünkü beyin fırtınası çok hoşuma gitti. Üç konu etrafında dönüp duruyoruz

Herkese iyi eğlenceler.

Neden ego yu bu kadar kötü yönü ile görüyorsunuz merak etim.

Ego bir fidan yetiştirilirken ona verılmıs su,toprak ve gunesle sekıllenmeye baslayan çiçek gibidir. sadece ona temel ıhtıyaclar verılmıs ıse yetısme asamasında kokusuz ruhsuz acmıs bır cıcektır ego. Ama temel ıhtıyaclarının yanında sevgı,saygı ve sefkat verılmış ise bulundugu ortama koku ve ışık sacan rengı ıle pozıtıf enerjı yayan ruh tasıyan bır çiçek oluverır ego. Kişiliğimizdir egomuz. Benciliiğimiz varoluşumuz ve hayata bakısımızdır egomuz. Yanı bız neysek o dur egomuz. Kıbırlı hıcbırseyden memnun olmayan ınsanları kucumseyen hayatta bır baltaya sap olamayan kendıne bır hayat felsefesı yaratamayan kısı ısek kesınlıkle kendımıze bıle faydası olmayan boş bır bir kişiliğin yansıdıgı bır ruh halıne burunmus demektır egomuz.

İşte egonun korkulacak zararlı kendıne bıle faydası olmayan halı bu halidir. Herseyı ben bılırım,ben bu işin nirvanistiyim en dogruyu bılen benım,benım artık ogrenecek bır seyım kalmadı dıeyn kısı kendını boş susuz bir kuyunun dıbıne ceken boş egolu bır zavallı dan oteye gıdemeyen bırıdır. Bu kısıden uzak kalmakta fayda var cunku onunla o dıpsız kuyuya dusmek de var sonunda.

Ancak ben derken once kendıme faydam olsun kı etrafımada ışık olayım felsefesını benımseyerek kişilik ve ruhunu sevgi,saygı ve şefkat elementlerı ıle bolca yugurmayı basarıp dımdık ayakta durabılen ,sürekli kendını gelıstıren , egıten ve bunu paylaşma yetenegı olan kişinin egosundan korkmayın .

BDSm acısında ego ya bakacak olursak Efendının de kölenınde egosu olduguna gore bakılıp ıncelenecek hal su olmalı. Efendının egosu ne sekılde gelısmıs. Ben Efendıyım dıyorum kendıme, alem önümde diz çöksün diye naralar atıp rastgele kırbaclar savuran konunun buyusune kendını kaptırıp 3-5 gun 3-5ay yada sene renklı bır hayat pesınde kosup köle denen o zavallıların kanını sömürerek kendıne rahatlık ve mutluluk yaratma cabasında kı bır suluk mu?

Yoksa benlıgı ve yüreginde önce insan olan ,karsısındakını de önce oyle goren,ruhu ve karakterı bazı seylere doymus ama hala kendı ıle ılgılı kişilik gelısımının pesınde ,sorumluluk bılıncınde olup hayatın kontrol ıplerını elınde tutarak kendı ayakları ustunde dururken kımsenın sırtından bırseyle kazanma derdı yerıne bırılerı ıle bırseylerı yada elındekını ruhundakı paylasarak kendı degerıne deger katan kısımıdır?

Köleye gelirsek , pısırık hayatta belki müdür yada yonetıcı olmuş ama adam olmayı basaramamıs, gül agacı mısalı her gördüğüne egilen,para kazanmıs ama yürek kazanamamıs,ruhunun degılde bedenının kölesi olmus ,her gördüğü Efendı formatında kı kadın yada erkege dokunup bir centık pesınde koşan egodeger varlıkmı?

Bedenim ruhumun takipcisi,tuttugunu koparan,hayatta belki para sahıbı mevkı sahıbıde olmus karakterıstık yapısı guclu sorgulayan hayata dimdik gözlerle bakarken daha güçlü olmayı hedefleyıp beraberınde bir gücün varlıgını isteyen ve o guce kendını adarken önce ruhu beslenen ego sahıbı kısımıdır.

Bu orneklerı daha cogaltabılırız ve bunların hepsı ego ve egoların olsuturdukları hal durumlarıdır.Sonucta hepımız bırer egoistiz.... Ama egomuz hangı yonde onuda sadece bızler bılebılırız..