Süper bir başlangıç ..
Devamını çok merak ettim ...

Vakit oldukça yazacağım 😉

İlk emrimi almıştım.. Ama bu ilişkinin bırakın adını bilmek neden onun sözünü dinlediğimi şimdi bile hala tam olarak bilemiyorum. Kolumu sıkması ve sıkmaya devam etmesi hoşuma gitmişti. Vücuduma dalga dalga bir sıcaklık yayılıyor daha fazla sıksın istiyordum. Hiç tanımadığım bu adamın ben onun bir eşyasıymışım gibi hor kullanması ve teklifsizce istediği hareketi yapması hoşuma gitmişti. Göğüs uçlarımın dikleştiğini hissettim ve bu beni çok utandırdı.
Yüzüne baktım kolumu sıkı sıkıya tutup beni adeta sürüklüyor ama yüzüme bile bakmıyordu. Bir an kolumu çekmek istedim, yüzüme bakmaması beni deli etmişti, daha da sert sıktı kolumu ve biraz öne itekledi elini ayırmadan. Korkmuştum. Ama bu korkuya rağmen çocukların ateşe bile bile elini uzatması gibi yaramazlık yapmak istiyordum. Nasılsa pastaneden çıkmış ve hayli yürümüştük. Abim çevrede değildi ve o bu kalabalıkta bana ne yapabilirdi ki?
Bu esnada hala konuşmamıştım. Kendi kendime sinirleniyor ona bişey söylemek istiyordum ama söyleyecek bir şey aklıma gelmiyordu. Dudaklarım mühürlenmişti beynimse çalışmayı reddediyordu adeta.
Bir tane porsche’nin önüne geldik. Yüzüme baktı, başı ile binmem için işaret yaptı. Onu konuşturmak için anlamazdan geldim. Sert bir şekilde bana döndü.
-Bu kadar salak olmadığını biliyorum. Ama beni alt edecek kadar akıllı da değilsin. Ben sana izin verene kadar ağzını açmayacaksın küçük sürtük! Şimdi bin arabaya” dedi.
Allak bullak olmuştum. O kimdi ki bana böyle emirler yağdırıp hakaret edebiliyordu? Dudaklarım titremeye başladı ağlayacak gibiydim. Elim ayağım hareket etmeyi reddediyordu. Yanıma yaklaşması ile refleksif olarak suratına bir tokat patlattım!
Şaşırmıştı, suratında o ifadeyi görmek dayanılmaz bir haz verdi bana. O gazla bağırmaya başladım.
-Sen ne cesaretle? Neye dayanarak…
Derken suratıma bir tokat da ben yedim! Adeta beynimde bir şimşek çaktı ve sersemledim. Elimi yanağıma götürüp şaşkınlık içinde ona baktım.
-Bunun cezasını çekeceksin ufaklık şimdi arabaya bin” dedi.
-Ben ç..çok özür dilerim istemeden…
-Bin arabaya ve aklında bulunsun bir şeyi 2 kere söylemekten hoşlanmam.
Kös kös arabaya bindim ama zapt edilemez bir şekilde titriyordum. Neden bu adamın her dediğini yapıyordum ve neden suratına o tokadı patlatmıştım sanki? Bana istediği her şeyi yapabilecek gibi davranan bu adamın arabasına binmek ne derece mantıklıydı hele o tokattan sonra!
Arabaya binince suratına baktım şaşkın bir ifade vardı. Ama attığım tokat onun da hoşuna gitmiş gibi görünüyordu. Hiç tokat yemediği belliydi. Hele hele benim gibi bir yeni yetmeden. Nitekim bu düşüncemi doğrular gibi bana dönüp:
-Hayatımda ilk defa biri bana tokat atmaya cesaret edebildi. Bunun cezasını çekeceksin ve bu tokadın benim hoşuma gittiği gibi o ceza da senin hoşuna gidecek” dedi.
Nutkum tutulmuştu. Konuşmama izin vermediğinden mi yoksa bu cezanın ne olabileceğine dair bir fikrim olmadığından mı bilemiyorum. Ama sesimi çıkarmayıp sadece yola baktım. Ellerim terliyor, kalbim göğüs kafesimde daha fazla durmak istemezcesine çırpınıyordu. Kolumu sıktığı yer moraracaktı biliyordum ve tokat attığı yanağım hala bir parça sızlıyordu. Dokunsun istiyordum bana. Öyle ya da böyle dokunsun. Bacağımı vitese yaklaştırmayı düşündüm ama maalesef araba otomatik vitesliydi. Arabayı çalıştırdı ve hızla kaldırdı. Bu kadar hızlı araba kullanılmasına alışık değildim heyecanlandım. Ama kafamı onu umursamıyormuşcasına sağa çevirip yola diktim gözlerimi. Yola çıktıktan birkaç dakika sonra aniden sordu:
-Bakire misin?
Cevap vermedim. Gülümsedi.
-Konuşabilirsin, söyle bakire misin?
-Sana ne!
-Cevap ver!
-Hayır değilim, tatmin oldun mu? Hem sana ne!
-Henüz tatmin olmadım ama uzun bir uğraş sonucu olacağım sanırım.
-Ne demek oluyor şimdi bu?
-Sus ve sadece benim sorularıma cevap ver, soru sorduğunda cidden canımı sıkıyorsun.
-İndir beni arabadan!
Bir anda ani bir frenle arabayı durdurdu. Kafamı arabanın ön paneline çarptım. Hızlı bir şekilde uzanıp saçlarımı çekti ve suratımı dudaklarına birkaç cm kalana kadar yaklaştırdı.
-Seni sadece ben istediğimde arabamdan indiririm ve sadece ben sana in dediğimde inersin! Anlaşıldı mı?
Yanaklarımdan yaşlar süzülüyordu. Sustum. Saçımı ellerine iyice dolayıp başımı sarsarak bağırdı!
-ANLAŞILDI MI?
-Anlaşıldı.
-Daha sesli söyle!
-ANLAŞILDI!
Bir anda sakinleşerek üzerimden eğilip torpido gözünü açtı. Oradan bir şeyler alırken ben başımın çarptığım yerini ovalıyordum.
-Dur çek elini oradan ben ilgilenirim. “dedi.
Hemen elimi çektim. Çıkardığı pamuk vs.. ile başımı çarptığım yere pansuman yaptı. Dokunuşları yumuşaktı. Sanki kırılacak bir bibloymuşum gibi hafif dokunuyordu alnıma. O pansuman yaparken ara ara gözlerimiz kilitleniyordu ve bana hafifçe gülümsüyordu. Sanki buna sebep olan o değildi. Az önceki vahşi adam o değildi. Kafam karman çormandı ne düşüneceğimi bilemiyordum. Alnıma yara bandını yapıştırdıktan sonra dudaklarıma belli belirsiz bir öpücük kondurdu. İyice afallamıştım.
-Şimdi ufaklık sana bir süprizim olacak ama cezalı olduğun için birkaç gün bekleyeceksin. Şimdi seni eve bıraktıktan sonra telefonun hep yanında olsun. (hafif bir sesle) Anlaşıldı mı?
-Anlaşıldı.

wauuuww.... 😉 çok beğendim...takibimde 😉

süpersin canım arkadaşım

Güzel bir hikaye.. Gerçekse daha da güzel...

Melissa Panarello hoşgeldin, bu konu benimde takibimde....

devamının takipcisi olacam......

Ne yazık ki cidden Melissa P. tarzında olmuş.

Güzel bir hikaye.. Gerçekse daha da güzel...

Evet gerçek Vaktim oldukça devamını anlatacağım.

Ne yazık ki cidden Melissa P. tarzında olmuş.
Melissa P. nin sadece filmini izlediğimden kitabının nasıl olduğunu bilemiyorum. Ama madem bir tarz benzeşmesi var hemen okumak niyetindeyim Yorum için teşekkürler.

melissa p. tarzında olması iyimidir kötümüdür sizin için bilemem ama hikaye(ler)nin devamı gelmeli , teşekkürler acid

Melissa P. nin kitabını ben okudum ama pek benzetemedim

Ancak beni eve bıraktıktan sonra arkama bile bakmadan koşarak çıktım apartmanımızın merdivenlerini. Hemen yatağıma koştum ve kalbim deli gibi çarparak öyle bir süre durdum. Ne kadar öyle kalakaldığımdan emin değilim. Cep telefonumu elime aldım ve ne yapacağımı bilmez halde ekranına bakmaya başladım. Sinirle kapattım telefonumu ve yastığımın altına sokuşturdum. Çılgınca bir zevk almıştım telefonumu kapatmaktan. Bu kadar basit bir şeyden nasıl olur da böylesi zevk aldığımı anlayamıyordum ama bu konuda bile sözünü dinlememiş olmak hoşuma gitmişti. Neden sonra bir korku kapladı içimi. Hiç tanımadığım bu adam bana fiziksel zarar vermişti ve görünüşe göre ruhsal olarak da vermeye niyetliydi (!) Ama onu görmem gerektiğini biliyordum. Ya şu anda arıyorsa ve bana ulaşamazsa? Nasılsa öyle ya da böyle denk geleceğiz ve ya şu bahsedip durduğu cezayı daha kötü bir hale sokuyorsam bu hareketimle? Alelacele telefonu kapıp açtım. Orada kaç saat aramasını bekledim bilmiyorum.
Ruh gibiydim. Annemler gelip de beni yemeğe çağırana kadar pek bir şeyin farkında değildim. Alnımı sordular ben de kapıya çarptığımı söyledim. Bunu söylerken yüzlerine bakmamaya özen gösteriyordum.
Tam bir hafta aramadı beni. Abimin telefonundan gizlice telefon numarasını çalmayı düşünmeye başlamıştım. Gittiğim her yerde gözüm telefonda mal gibi bekliyordum. Onu düşündüğümde boğazım kuruyordu. Bir şeyi birileri iki kere söylemeden anlamaz olmuştum. Gözlerinin mavi şimşekliği, kolumu tutuşu, saçlarımı çekişi, dudağıma kondurduğu öpücük adeta bir girdap gibi dönüyordu beynimde. O aramadıkça canım yanıyordu. Neydi şimdi bu? Kedi fare oyunu mu? Ne istiyordu benden?
Sonunda tanımadığım bir numara beni aradı.
-Alo buyurun kimi aramıştınız?
-Seni.
O dakika anlamıştım arayanın o olduğunu. Bir tek kelimesi duygularımı paramparça etmeye yetti. Seni, diyordu telefondaki ses. Oracıkta bayılabilirdim.
-Ooo beyefendi siz bizim gibi yeniyetmeleri arar mıydınız?
-Çok mu bekledin aramamı?
-Ne münasebet, niye bekleyeyim ki? Hem sen kendini ne sanıyorsun?
-Benim bir şey sandığım yok ufaklık, ben senin olmamı istediğin kişiyim. Sense benim ne olduğunu bildiğim kişi.
-Kelime oyunları yapıp aklımı bulandırmasana ya..
-Kapatmamı istersen hemen şimdi kapatırım.
Kilitlendim. Sesimi çıkaramadım. Bir yandan içimden bir ses çığlık çığlığa “Kapat ulan kapat! Kapamazsan adam değilsin” diye bağırıyordu, bir yandan da aynı ses “Kapatırsan ölürüm” diyordu. Sessizlik uzayınca
-Bende öyle tahmin etmiştim. Bu akşamüzeri eline bir paket geçecek. İçindekileri giymeni istiyorum. Sonra da seni gelip alacağım” dedi.
-Ne paketi, ne giymesi? Ne saçmalıyorsun sen?
-Gelen pakettekileri giy ve bana soru sorma!
-Peki be!” Diyip kapattım ama sinir olmuştum sinir! Apar topar eve döndüm ve daha içeri girmemle aşağı kapının zilinin çalınması bir oldu. Diyafona bastım:
-Kim o?
-…. Hanıma bir paket var
Açtım kapıyı. Adam yukarı gelince uzattığı kağıdı imzalayıp aldım paketi. Heyecanla içeri koşup ambalajın yırtılmamasına özen göstererek hızla paketi açtım. İçinden çok hoş bir gece kıyafeti çıktı. İç çamaşırından kulağıma takacağım küpeye, hatta saçıma iliştireceğim tokaya kadar bütün aksesuarları da içindeydi. Dayım zamanında kuyumculukla ilgilendiği için aksesuarların gerçek altın olduğunu fark edebildim ve böyle pahalı hediyeler vermesinin çok garip olduğunu düşünsem de kıyafeti eksiksiz bir şekilde giydim. Bedenimi tam tahmin etmişti ve bu çok hoşuma gitti. Aynada şöyle bir kendime baktım ve yanaklarım iyice kızardı. Simsiyah kadife vücuduma tam oturmuştu. Cömertçe sergilediği göğüs dekoltesi dövmemi açığa çıkarıyor, bel kısmındaki transparan görüntü ise beni bile heyecanlandırıyordu. Sivri topuklu siyah ayakkabılarınsa altı şeffaftı, bir camı andırıyordu. Tam bir mükemmeliyet vardı görüntümde eksik bir şey yoktu. Bir anda aklıma nereden geldiyse bir muziplik geldi ve küpenin tekini yine aksesuarların arasında olan çantaya attım. Küpeyi çıkarmayı ve onun yanına böyle gitmeyi göze almıştım ama yanıma almamayı göze alamamıştım doğrusu. Pakedin içinden çıkan parfümü de kendi parfümümü sürmüş olduğum için sürmedim.
Telefonun çalması ile annemlerin de eve gelmemiş olmasına dua ederek fırladım aşağı. Asansörü bekleyecek sabrım olmadığından koşarak indim. Arabada bekliyordu. İnip kapıyı açarken kıyafetine bir göz attım. Takım elbise cidden çok yakışmıştı. O da gördüğünden memnun kalmış olacak ki başını onaylar şekilde salladı. Gözümü ona dikmemeye özen göstererek yanından geçerken derin bir nefes aldı. Sanırım yolladığı parfümü sürüp sürmediğimi kontrol ediyordu. Sürmemiştim!!! Kalçama öyle bir şaplak attı ki, 5 parmağının izi kaldığına eminim.
-Bu koku sana daha çok yakışmış ama bir daha sana bir şey yolladığımda onu kullan!
Sesimi çıkarmadım ve sağ kalçamın acısından hafif yan oturdum. O yerine geçerken alelacele çantamın içinden küpeyi bulup hemen taktım. Doğrusu bir hatam yakalanınca ikincisini yapmanın yanlış olacağına dair bir his belirmişti içimde.
-Şimdi seni yazlığıma götürüyorum. Orada birkaç arkadaşım var. Parti veriyorum ve partnerim sensin.
Bir anda buz tuttum. Madem bir eve gidecektik niye böyle giyinmiştik? Birkaç arkadaş derken hepsi erkek miydi? Bu adam ne yapmaya çalışıyordu. Karnıma ağrılar giriyordu, bu hiç tanımadığım adamla ben bu kılıkta ne yapıyordum?