tek kelime yorum yok mep .... yayınevleriyle görüşmeye başla
Hadi canım sende .... Ehehehe... Daha çok ekmek yemek lazım bunun için . Ama sağol yinede güzel düşüncen için. İyi geldi...

Meps ellerine sağlık. İkinci sayfadaki toplu metni de güncelledim. İlgilenenlere duyurulur.

Söz bir dahaki güncellemede bölüm başlıklarınıda koyacağım.

Hehehehe.. Sizin gibi dikkatli bir dostumun bunu atlaması şaşırtıcı. 51 di di mi cicim Çok öpüyorum sizi. Güncelleme için de ayrıca teşekkürler. Ellerinize sağlık. :whkiss:

Sabah işe geldim okumaya başladım nefessiz soluksuz okudum. Aralarda mola vermek zorunda kaldım. Sarı gül'lü kısımda özellikle pek bi fena oldum...
15 dakika mola verdim rimeller akmasın diye Çok güzel bir hikaye olmuş.Tebrikler ellerinize sağlık ... Ben bir kahve içeyim anca kendime gelirim

Merci. Çok naziksin cicikis. Umarım devamını da beğenirsin..

devamı ne zaman ? nerde ?? Heyecan yaptım 😀

Şu anda yazıyorum. Şartlar etkilemezse birazdan okursun

Bir kez daha"bir erkeğin bir kadının duyarlılığına,duygu derinliğine"sahip olamayacağını nakşettiniz beynime.
Yüreğinizin büyüklüğü kadar ferah,duygularınızın derinliği kadar uzun bir yaşamınız olsun.

Şu anda yazıyorum. Şartlar etkilemezse birazdan okursun Devamı aassss zonraaaaa !!!!! :D:D:D:D

Bu aşırı isteğin üzerine duruyor. Yanlış duymadığını, beni dövmesini istediğimi söylüyorum. Susup kalıyorum bir an. Söylediğime pişman olur gibi oluyorum. Yani ilk günden bu nasıl bir istekti? Ama duramamıştım. İçimde var bu benim zevk alıyorum hırpalanmaktan. Onun bu samimi tavırları rahatlıkla söylememe yardımcı olmuştu. Ta ki şu ânâ kadar. Çünkü tek bir girişimde bulunmuyordu. Gözlerimi kapattım artık. Pişmanlıkla. Ellerimdeki buruşan kumaşı özgür bıraktım. Utancımdan ne yapacağımı şaşırdım. Red edilmiştim bunun anlamı buydu benim için. Bir sonraki adımımın ne olacağını düşünmeye başladım. Pılımı pırtımı alıp terk etmeliydim odayı. En mantıklı şey bu geldi. Ya sonrası ne olacaktı. En ufak bir fikrim yoktu. Çöktüm olduğum yere. Omuzlarım çöktü resmen. Bütün ümidini yitirmiş bir kadın gibi.

-“Özür dilerim”dedim.

-“Ne için bu özür?”

-“Saçmaladığım için.”

-“Saçmalamadın önce bunu netleştirelim. Sadece ben afalladım. Beklemiyordum böyle güzel bir teklifi.”

-“O zaman..”

-“O zaman.. kalk şimdi eski halini al.”

Pavlov’un köpeği gibi komutumu almıştım. Ben kendimi bir köle gibi hissederek yapıyordum birçok şeyi. Kendimle ilgili her şeyi bir anda döksem ortaya belki itici olabilirdi. Karşımdakini korkutmadan, bu da nasıl bir şeymiş dedirtmeden yapmam gerekiyordu bunu. Kendisinin dövülmesinden zevk alan bir kadının çokta normal şartların insanı olmadığını düşünmesini umuyordum. Böylelikle diğer gerçeklere bir o kadar kolay alışacaktı kendimce.

-“Hadi!!”diyişiyle irkildim gerçeğe döndüm.

Dizlerimin üzerindeydim. Eski halime dönmem emredilmişti. Seri bir şekilde kalktım. Göğüslerim masaya yapışık, ellerim kalçalarımda, içlerinde gömleğinin uçları buruşuk şekilde. Nefesim beliriyor masanın üstünde. Ona bakıyorum aynadan. Ne için. Beni hırpalaması için. Sapkınlıksa bunun adı ben bu sapkınlığı seviyorum. Gel şimdi burada. Burada senin bir dokunuşunla olmak istediği kişi olacak bir kadın var ve senin bilmediğin bir köle var. Senin bir lafınla olmasını emredeceğin biriyim ben. Ve şimdi bana sertçe dokunman beni mahfedecek. Önce bitirip sonra başlatacak. Senin için belki bir fantezi ama benim için çok daha değerli olacak duruşların. Bekliyorum seni. Her zaman ki abartısıyla, hiç beklemediğim kadar denilir şekilde bekliyorum. Bakma artık bana. Şu halimde utanıyorum bir an bile olsa. Artık başlasın istiyorum.

Bakması gerçekten de utandırır oluyor beni. “Lütfen”diyorum mırıldanarak. Artık beni daha fazla zorlamıyor. Yaklaşıyor. O yaklaşınca gözlerimi yumuyorum . sıkı bir tokat bekliyorum kıçıma ama tam tersi oluyor. Kasılmış vücudum yumuşak dokunuşuyla sersemliyorum. O dokundukça ayaklarım yerden kesiliyor. Ellerim kasılıyor. Küçücük bir ara. Belki iki-üç saniye.. bir sessizlik oluyor. Ne olduğunu ilk anda anlamadığım bir ses duyuyorum. Tanıdık ama acısı daha farklı bir ses bu. Kıçım sızlamaya başlıyor. Ardı ardına inen şaplakların acısıyla açılıyor gözlerim. Acıya dayanıksız vücudum titremeye başlıyor.

-“Acıyor mu?”

-“Evet çok acıyor.”

Böyle diyince duruyor her şey bitti sanıyorum. Olduğum yere layık olduğum yere dizlerim çözülüyor. Ağlıyorum sessizce. Ürkmesini istemiyorum. Ben istemiştim sonuçta bunu. Yaklaştığını hissediyorum bana. Başım önümde dururken parmak uçlarını görüyorum. Eğilip üzerime. Gömleğimi sırtıma doğru açıyor. Sevişeceğimizi düşünüyorum. Aynaya attığım kaçak bir bakışta elinde kemerinin olduğunu görüyorum. Çok geçmiyor zaten aradan. O gördüğüm kemer sırtımda şakımaya başlıyor. En kötüsü daha önceki değdiği yere tekrar gelmesi oluyor benim için. Kemerden sonraki halimi düşünüp acıyorum kendime. Sesim çıkmıyor. Gözlerimden su gibi akıyor yaşlarım. Artık yere kapanıyorum acıdan sızıdan.. tırnaklarım artık incecik halının bir parçası oluyor. Ayaklarım kasılmış havaya asılmışçasına duruyor. Onlarda bu direnişten az çok nasibini alıyor.

Artık direnecek gücüm tahammülüm kalmıyor. Ne bu sessizliğe ne de bu acıya. Sağ kolumun üstüne düşüyorum. Durdurulamayan iki üç kemer darbesi de bu şekilde yerini buluyor. Ciddi anlamda acı ilk kez ondan geliyor. Böyle anlardan sonra her yerim kaskatı kesilir vücudumda. Hareket etmek istemem, işte bu da öyle anlardan biri. Öyle hareketsiz yatıyorum sessiz oda da. Konuşma yok. Soru yok. Ama dokunuşlar durmuyor.

Sırtımın üstüne çevriliyorum. Bedenim bir çalışma masasının yanında. Oda kapının yakınlarında. Düşebildiğim en aciz yerde gibiyim sanki. Sırtımda neler oldu bitti bilmiyorum. Onun acısından popomun sızısını unutuyorum. Ta ki sürüklenip aynanın önüne getirilene kadar. Başımın altına bir kuş tüyü yastık konuyor. Başım geriye yatırılıp bütün olup biteni görmem sağlanıyor. Acı bu olsa gerek. Kıpırdayacak halinin elinden alınması. Sanki şırıngayla elimden aldılar benden gücümü. Sevdiğim şey bu zaten. Şimdi bana bir şeyler yapılacak sonuna kadar. Ben fark edicem neler olduğunu ve sonsuz bir haz alıcam olanlardan. Hatta bunu dile bile getiricem ama durduramıcam. Durdurmak isteyecek miyim acaba? Lüzum var mı ki buna? Düşünme artık bunları. Zaten senin adına düşünülüp planlandılar bile. Sen iki kelimenle kaderini birisinin dokumasına izin verdin küçük sürtük. Şimdi adın gibi sürün. Gerisini de dert etme düşünmek için…

Ben bunları düşünürken bile bir şeyler başlamıştı. O adam gitmişti. Skin ve her yaptığı için özür diler dokunuşlara bürünen bir erkek vardı üzerimde gezinen. Her dokunuşu ilaç gibi gelen. Ve ben ona bakıyorum tersten. Ateş gibi bir teni var bana değdikçe ateşimi yükseltiyor bende.. ellerim başımın yanında ne yapsa bir şey yapmayacağım buna kararlıyım. Zevk alsam dahi sesim çıkmayacak. Elleri göğüslerimde. Elleri biraz önce şaplaklarla kızarttığı kıçımda. Parmakları kadınlığımda. Dudakları tenimi turlamakta. Yavaş yavaş uzayan sakalları bedenime çizikler atmakta. Ne varsa ondan gelen ve gelebilecek her şeye razı halde önüne serilmiş haldeyim.

Gözlerini gözlerime odaklıyor. Ve başını başımın yanına koyuyor. Yan yana uzanan iki sevgili. Dudakları birbirine yakın ama asla değmiyor. Nefesi yüzüne vuruyor ama asla ona ait olmuyor. Bu yakınlıkta ve bu uzaklıkta iki sevgili. Başı kolumun üstünde. Eli aşağıya doğru iniyor. Ben ise tepkisiz kalmaya çalışıyorum. Ben böyle yaptıkça erkeksi bir asilik beliriyor ama ikimizde aynı oyunun oyuncularıyız o sırada. Her şey olurken bir şey olmuyor gibiyiz. Parmaklarını sokuyor içime. İstemsiz küçük bir kasılma. Tamamen kadınca bir uyarılma. O da dikkate almıyor. Çok küçük hareketlerle içimde hareket ediyor parmakları. O girip çıktıkça ruhum çıldırıyor. Susuyorum. Sessizce yitiriyorum şuurumu. Nefesim sıklaşıyor. Sıklaşsın. Artık çığırından çıkıyor her şey. Artık kıpırdanışlar gözle görülür oluyor. Utanmıyorum o küçük halimden. Gözlerinde hala gözlerim kaçıran ben olmayacağım. Kararlıyım buna. Doğruluyor olduğu yerde ama parmakları halen içimde. Rahatsız mıyım? Kesinlikle hayır. Aralanmış bacaklarım daha da aralanıyor. Yaptığına bakıyor sanki. Ne hale geldiğime. Ne haldeyim diye hayal ediyorum. Tekrar aynaya bakıyorum. Birbirimize artık buradan bakar oluyoruz. Ters yansıyışlarımız sevişiyor orada. Onun bu soft sevişmesi alışkın olmayan bedenime haz veriyor. Verdiğim sözü bozuyorum. Artık susmak haksızlık olurdu.

Aklıma gelip dilimden düzen bütün ucuz lafları söylüyorum ona. Cevapları geliyor ardı ardına. Sevgilim pelte olmuş bedeni bir safra gibi üzerimde. Başı boynumun koyunda sığınmış bir tekne gibi. Güvende ve huzurlu. Varlığı varlığımı bastırıyor. Ben varım diyor artık. Bir süre orada kalıyoruz.

-“Kahve?”

-“Mmmm. Ne güzel olur biliyor musun?”

-“Tamam yaparım ben.”diyor.

-“Peki”diyorum.

Yavaşça kalkıyor koynumdan. Kahvenin suyunun kaynayışını ve duştan gelen sesini duyuyorum. Aynadan o halime bakıyorum. Açık bacaklarımın haline. Memelerimde gezinen elime. Saçlarımı çekiyorum yüzümden. Kalkıp dizlerimin üzerinde duruyorum. Kan oturmuş kıçıma ve kabaran sırtıma bakıyorum. Elimle değebildiğim noktalara dokunuyorum. Onları incelerken suyun kaynadığını anlıyorum. Kahveleri fincana koyuyorum. Suyu ekliyorum. Kahvenin suya karışması beni beş dakika öncesine döndürüyor.

-“Dikkat et.”diyen bir sesle kahvenin taşmasına az kala kendime geliyorum.

-“Dalmışım.”diyorum.

-Ben de demin daldım.”diyor. Gülümsüyorum..

-“Gel yıkıyım seni.”diyor. Elimi uzatıyorum. Tutarak duşa sokuyor. Elinde duş jeliyle beni köpüğe boğuyor. Suyun değdiği yerler acıyor biraz. Kurulama işini de kendisi üstleniyor. Çıktığımızda kahveler ılıklaşmış bizi bekliyorlar. Hemen içiyoruz ayakta. Hadi gel krem sürelim sırtına diyor. Resepsiyonu arayıp krem istiyor. On dakika sonra geliyor krem. Beni yatağa yatırıp bütün sırtıma ve popoma sürüyor elleriyle.

-“Baloda izler görünsün istemeyiz değil mi?” diyor.

Benim için fark etmeyeceğini belirtiyorum. Biraz susup:

-“Peki. O zaman sırtı açık bir şeyler giy o gece.”diyor. Kabul ediyorum.

Uykum geliyor. Saçlarımla oynamasını istiyorum. Sızıyorum o şekilde. Uyandığımda sabah olmuş ve ben gece nasıl yatmışsam o şekilde uyanıyorum. Başımı sola çevirip dışarıya bakıyorum. Hava oldukça güzel ve deniz pırıl pırıl.. yatakta yalnızım. O gitmiş.. yastığa sarılıp dışarıya bakıyorum….

mephistophelique, bir solukta okudum. Bütün bölümler gibi buda harika.

İkinci sayfadaki güncellemeyi bu sefer başlıklarla birlikte yaptım. Söz verdiğim gibi.

Teşekkür ederim. Moral verdin bana. Lakin herşeyden çok daha mükemmel olan birşey var ki ; o da senin varlığın
:whkiss:

Evet sonunda olabilecek şeyi bekliyordum.

süper olmuş yine bir solukta okudum... devamını hevesle bekliyorum

Kalbim gümbürdeyerek okudum.. Hikayeyi merakla takip ediyor ve bir an önce yeni bölümün yazılmasını bekliyorum