Bazen düşünürüm... Biz kimiz neden farklıyız diğer "normal (!)" insanlardan... Acaba biz mi normaliz onlar mı diye... Acaba biz ve onlar diye bir ayrım da var mı, yok mu?
Hayattan beklentisi hep aynı insanların BDSM den zevk alsın yada almasın... Mutlu olmak... Başarmak... Gururunun okşanması... Değerli olduğunu ve düşünüldüğünü bilmek... vb.
Kendini bilmezleri saymıyorum aramıza karışanlardan... Onlardan bizim içimiz de de var... Onların içinde de... Aynı tehlikeyi her iki tarafta yaşıyor, biz de onlar da... İyi niyetinin kullanılması tehlikesi... Kendini bilmez bir manyak ile karşılaşma ihtimali vb...
Biz bu tür tehlikelere daha mı yakınız... Yani bir manyak ile karşılaşma ihtimalimiz daha mı fazla... Hayır bence tehlike aynı düzeyde...
Peki biz aslında kimiz... Neden farklıyız...
Sanırım biz mucizelere inanıyoruz... Biraz da mucizelerin vücuda gelmesi için çabalıyoruz... Tek farkımız bu olmalı...
Aşkın tapınılası bir güç olduğuna, sevdiği uğruna insanın herşeyi yapabildiğine tanıklık etmek istiyoruz... Bunu ister baskın ister itaatkar rol de olalım yaşayarak görmek istiyoruz...
Biz Mucizelere inanan bir grup maceraperestis sadece...
Bazen de "normal (!)" insanlar tarafından kandırılıyoruz... O kadar da masumuz hani... !!! 
Forumda herkese iyi eğlenceler... Başınızı ağrıttığım için kusura bakmayın...
İnsanın Sevgisi Ne Kadar Büyükse Vereceği Ceza da O Kadar Büyük Olur...
Delinin birini taburcu etmişler hastahaneden. İki gün sonra geri dönmüş, yalvar yakar doktora. Beni hastahaneye geri alın diye.
- Neden? artık tamamen iyileştin.
- Dışarıda daha çok deli var , ondan kaçtım buraya.
Çocukken perilere, uzak ülkelerden birindeki sihirli atlara, kahramanlara ve bunlara benzer daha bir sürü güzel şeye inanır ya insan. Zamanla olmadıklarını öğrenir. Sonra olağanüstü hiçbir şeye inanmaz bir daha. Çünkü fizik kuralları ve hayatın kendi gerçekliğidir her zaman hakim olan. Aksini kanıtlayacak hiçbir şey yaşamamıştır çünkü. İnançsız, güvensiz, hayallerinden vazgeçmiş bir korkağa dönüşüverir hiç farkına varmadan. İşte biz onlardan değiliz!
Uçarken düşünce "Acımadı kii!" diye gülümseyebiliyor ve sihirli, güzel şeylerin varlığına hala inanıyorsak, inanmaktan öte bu büyülü, güzel şeyi bizzat yaşıyorsak ve hala temiz, kirlenmemiş güzel insanların varlığına şahitlik ediyorsak bu işte düz giden bir şeyler var demektir. Kim bilir belki de bizim dışımızda, biz istemeden yaşanan hayat sadece bir yanılsamadan ibarettir.
Çok teşekkürler saygıdeğer Huytt, ne güzel ifade etmişsiniz düşüncelerinizi. Selamlarımla...
Delinin birini taburcu etmişler hastahaneden. İki gün sonra geri dönmüş, yalvar yakar doktora. Beni hastahaneye geri alın diye.
- Neden? artık tamamen iyileştin.
- Dışarıda daha çok deli var , ondan kaçtım buraya.
+++
Ben neden böyleyim sorusunu sormayalı çok uzun yıllar oldu. Evet farklıyım ve bu beni bir çok yerde etkiliyor. Lakin etkisi negatif olmasından daha da pozitiftir. Ben kendimi daha normal görüyor diğerlerine nazaran. En azından kendimi ve karşımdakini normal hayatın içinde yapıldığı gibi kandırmıyorum. Hayatın içinde öyle şeyler görüyorum ki...iyi ki BDSMciyim.
Hani insanlar vardır ya ölümle karşılaşırlar veya ömürlerine sınır verilir ve birden hayatı bambaşka gözlerle görürler...
Konuyu alıp başka bir yöne cevirmek istedim yazılanları okuyunca Huytt.
Bizler evet normal insanlarız. Hayatımız bir diğerinden farkı değil. Yaşam tarzımız, beklentilerimiz , ideallerimiz diğer insanalara göre farkılı katagori de.
Biz yaşarken de yaşatırken de dışardan bakanın yapmayı düşünmediği, yaşamayı düşenemediği o heyecanı yaşamaktan korkarak kendini sınırlayanların aksine kendi en derin kara sayfamızı bulup onu yaşamayı, onu yaşatmayı ordan gelicek zevkleri paylaşmak için yaşıyoruz.
Peki sonunda ..... Bizler normal yaşamda normalce yaşarken ölümden sonra Bize normal olarak bakan kişiler neler neler düşünür ????
Seytanla beni ayiran tek fark,O hiç bir insani sevmez, Bense insan olmayi taklit edenleri....
"Pain is life, the sharper, the more evidence of life." - Charles Lamb
"The eye of the master will do more work than both his hands." - Benjamin Franklin
"You know what charm is: a way of getting the answer yes without having asked a clear question." - Albert Camus, "The Fall"
arkadaşlar bence biz normal değiliz... normal olmak da isteyen yok zaten... eğer normallik bu ise...!!!
biz maceraperestiz, hayallerinin peşinde koşan ve bunu hayata geçirmek için koşan çılgınlarız... bunu "normal" insanlardan gizli yaşamak zorundayız sadece...
biz sevginin gücüne inanmışız... hem itaat eden hem itaat ettiren tarafından... iki taraf da bu ana tanıklık yapmak istiyor... buna cesaret edebiliyor... imkanları ölçüsünde tabi...
ha ölümden sonra kim ne düşünür?... Bence kim ne düşünürse düşünsün... İnsanların ne düşündüğü, benim hayatımı etkilemediği sürece, hiç önemli olmadı benim için...
Öldükten sonra en çok çekindiğim benim arkamdan ne konuşulduğu olmaz, arkamda kalanlara zeval getirmek olur... Maalesef hiçbirimiz bireysel mahluklar değiliz ve hayatta sorumlu olduğumuz insanlar var... onları bir zan altında bırakmayacak kadar "normal" yaşamak en önemli şeylerden biri bence...
Bilmem umarım açıklayıcı olmuştur Malibo...
Herkese iyi eğlenceler forumda...
İnsanın Sevgisi Ne Kadar Büyükse Vereceği Ceza da O Kadar Büyük Olur...
