neden by_köle?..

Gidenler her daim değere biner..evet ama gitmeden de size çok değer veriyoruz..amannn gitmeyin biyere..

Sevgili myself_f bir yere gittiğim. Yok işletme müdürüyüm mekanı bir yere bırakmam rahat olun yazımda da dediği gibi....... gidersem yapacaklarım odur. Yoksa henüz yapacaklarım bitmedi.

Ayrıca güzel düşünceleriniz için teşekkürler onure etti beni sağolun...... :happy: :happy: :happy:

by_kole'nin Seyir Defteri BDSMTürk Tarihiyle dün, bugün ve yarın......

Çok uzun zaman olmuş...... En son 2009'da yazmışımım bu başlığa. oysa bu başlık benim hayattan aldıklarımla doluydu neyse gecenin bir saati hislerimi allak bullak edip ne hissettiğimi yada ne hissedemediğimi kaleme alayım.

Hani bazı dükkanların vitrin camlarında görürüz. “Taşınıyoruz Zararına Satışlar Başladı” Hep geçerken düşünmüşümdür gerçekte taşınıyor mu ya da iflas mı etti belki de sadece bir satış pazarlama tekniğidir. Sonra beni ne ilgilendiriyorsa bu noktaya gelene kadar çektiği eziyetleri düşünürüm kaç kişi bu dükkan kapandığında işsiz kalacak yada kaç kişi alıştığı benimsediği bu dükkanın yokluğunu fark edecek.

Birkaç adım atar sana ne be oğlum derim hafif sırıtarak. Oysa hayatta böyle değil mi. Çalışırsın çapalarsın bir noktaya gelirsin sonra duraklama ve çökme dönemleri başlarsa geriye şöyle bir bakarsın. Dost dediklerin dost değildir arkadaş sandıkların sadece senle aynı yolda yürüyen ama senle ilgisi olmayan kişilerdir. Hele bu yolda dost ve arkadaş karmaşasından bir çokta düşman edinmişindir. Ya da bir çok kişiyi kırmış hayatında ikincil üçüncül insanlar haline getirmişindir.

Peki, nedir bunun ortası diye düşünürsün. Bir orta yol yoktur. Hayatın akışında taraf olmak durumundasındır. Bu taraf olduğun noktada birileri çok kolay harcanan olabilir. Bu hayatın neden bu kadar acımasız olduğunun en büyük göstergesidir.

Aman be geldi geçti dersin hani hep kendimizi avuturuz hep kendimizi güçlü kılmak için böyle besleriz. Oysa ah o hayatın çetrefilli yollarında yaşanmışlıklar unutulabilir mi?

Bence unutulmamalı hayat o kadar uzun ve bir o kadar kısa ki hayatımızın hiçbir evresi unutulmamalı. Hele iyi günler dediğimiz dönemlerde yanımızda olduğunu sandığımız kişilerin aslında hiçbir zaman yanımızda olmadığının hissedildiği o zaman. Asla unutulmamalı insan oğlu ki hatalarıyla ünlü bir canlıdır hep bunu unutmuş yada hep bunu yok saymak ister.

Her şey gelir geçer diye düşünür evet gelir ve geçer ama yıkımları içsel dünyada çok derin bir iz bırakır. Bunu görmek ister miyiz bunu dillendirmek bunu haykırmak ister miyiz? Hiç sanmıyorum hepimiz ruhumuzun derinliklerinde kendi kendimize kurduğumuz yalanların esiri olmuşuzdur. Bu gerçek dışı zorluklarda hep kendimizi haklı çıkaracak ve aklayacak bir kapı yaratırız.

Evet içsel dünyamızda kararlar alırız çok güçlü insanlar gibi bunun arkasında durur ben hata yapmam edaları ile coşar gideriz. Ama işte aslında şapkamızı önümüze aldığımızda kocaman bir yalan dünyanın içinde güçlü gözüken ama bir o kadar güçsüz insanlar olduğumuzu fark ederiz.

Bu güçsüzlük karakteristik güçsüzlük değildir. Aslında bu tamamen duygusal güçsüzlüktür. İnandıklarımızın yalan olduğunu size bunca yıl dost gözükenlerin hayatın dengeleri için yanınızda olduğunu aslında sizi zere umursamadıklarını bilakis sizin güçlü zamanlarınızla beslendiğini fark edersiniz.

İş işten geçmiştir. Suyun üzerinde duran devasa tekne aslında dipten çürümüş sizin fark edemediğiniz yerlerden su alıyordur. Sonra bu tekne neden batmadı bunca zaman diye oturur düşünürsünüz. Aslında tekne batmıştır. Siz sadece o tekneyi sığ sularda fırtınasız günlerde yüzdürür hale gelmişiniz.

Sonra hadi oradan dersiniz bu tekne ne fırtınalar ne zorluklara direndi. İşte o fırtınalar ve zorluklar sizi bu noktaya getirmiştir. Aslında o zaman gözleriniz açık olsa bu fırtınaların bu zorlukların size zarar verdiğini fark ederdiniz.

Sadece siz o fırtınalarda o zorluklarda yara alın ama fark etmeyin diye yanınızda bir sürü dost olduğunu sanan kişiler vardır.

Gemi batmadı gemi tersaneye çekiliyor. Yeniden denize inene kadar yeniden yapılanacak eksik gedik ne varsa tamir görecek. Fazlalıklar atılacak gereksizlikler silinecek ama kaptan her daim aynı güçte olmak zorunda kalacak.

Hani bu yeni yolda dost olmayacak. Bu dönemde kazanılan düşmanlar tarafımca affedilecek ama selam dahi verilmeyecek. Eh arkadaşlar onlarla da güzergah aynı ne yapalım mecburen yol paylaşmaya devam.

Aziz Dostum,

herseyden once "seyir defterine" bir not dusulmesi, en azindan icini dokmek, sonrasinda bir anlamda sukuneti bozmak oldu..

paylastiginiz icin tesekkurler..

Yahya Kemal'in "denizin turkusu" isimli bir siiri vardir; neredeyse sizin yukarida izah ettiginiz ruh halini anlatir ve "insan hayal ettigi muddetce yasar" seklinde bir beyit ile biter..

tersane sonrasi icin, denizci tabiri ile "pruvaniz her daim neta olsun"

selamlar

flostromo

Seni anlamamak, sana hak vermemek mümkün değil. Sanki aynısını bende anlatmak isterdim durumuna düşüyorsun ama bu sözlerle kimler anlatabilir ki? Bu kelimelerle ancak sen anlatırsın. Sen tanıdığım en sıra dışı insanlardan birisin. Kalbinin derinlikleri o kadar hislerle dolu ki, tipine ve haline bakan hayatta anlayamaz. Belki bundan dolayı insanlar gücünden yanılıyorlar. Bu adamı kıramazsın zaten olayı. Senin yapını, ruhunu kimse kıramaz ama kalbini kırabilir. Sen bana ne derdin canım dostum, sevgili dostum, kardeşim; '...boş ver. Takma kafana. Hayata devam et.'
Sende bunu uygulayacaksın ama unutmazsın, unutmayacaksın. Belki de seni farklı kılan bu. Sen kin niyetine değil, kalbin niyetine unutmuyorsun. Ama kafan dimdik, bunu biliyorum.

Ne olursa olsun bir şeyi unutma, sana aramızda da kaç kez söyledim ve buradan da tekrar ediyorum. Ben her zaman yanındayım. Senin gibi güzel bir insanı her kösede bulamayacağımı bilecek kadar akıllıyım. Başkaları bunu bilemediyse boş ver onları. Seninle büyük çılgınlıklar yaptık ve daha yapacağız. Seni çok özledim sevgili kardeşim. Kendine lütfen iyi bak.

Canım benim aslında bu yazdıkların hüzünlü gibi dursa da belli ki yeni bir döneme girilmiş...Sorgulamalar , tartmalar sonucunda yeni bir başlangıca adım atmışsın. Dostluklar biz kafamızda olmalarını istediğimiz ölçüde varlar. Evet geriye baktığımızda , değerlendirme zamanı geldiğinde gereksiz bir kalabalıkla karşılaşıyor insan. Fakat bu daha iyilere sahip olmak için gereken bir süreç. Ben senin bu yeni dönemine kadeh kaldırıyorum. Evet her bitiş hüzünlüdür ama yenilikler insanı heyecanlandırır. Hele ki yenilenen insanın kendisiyse. Geri de kalanlar kaybettiklerine yansın sen kazanacaklarına bak Buralarda da bir dostun olduğunu unutma. Daha güçlü , daha keyifli , daha doyurucu yeni dönemin için heyecanlanmaya bak. :happy: kiss

by_kole'nin Seyir Defteri BDSMTürk Tarihiyle dün, bugün ve yarın......

Sevgili flostromo; her daim pruvam güvende lakin yük gemilerinde pruva yayvan hızlı gemilerde ise keskin olur işte bütün mesele bu ben hangi yolu kendi sağ duyumla doğru seçmeliyim.

Sevgili MasterDaPain yüzde yüz haklısın belki de beni en iyi analiz edebilecek kişilerden birisin. Boynum her daim dik ve kimse boynumu ben istemediğim sürece bükemez. Ama hayatın içinde bazen insanın burnu sürtmeli, sürtmeli ki elinde avucunda gurur duyması gereken vasıfları algılasın ve onlara sahip çıksın. Ben kendime her daim iyi bakmak zorundayım ama hayat bana iyi bakıyormu onu tartışma noktasındayım.

Sevgili BiaStyle! Beni az çok tanırsın ben yaşamımdan yada yaşanmışlıklarımdan asla pişmanlık duymam Kurtlar Vadisi'nde bir final sözü vardır kendime uyarlamam gerekirse. “Yanlışıyla, Doğrusuyla Bu Mücadele Benim Şahsımda kendime Aittir.. Takdir beni sevenlerin yada sevmeyenlerindir” diye yanıt verebilirim. Her gün güneş yeniden doğuyorsa benimde doğmamak için bir nedenim yok…

Hani zor virajlar tecrübe ister. Araba sağlam olsa da önemli olan şoförde biter. Birde bu işi profesyonel yapanlar vardır işte onlar zor virajlara gözü kapalı girer lakin onların güvendikleri birer copilotları varıdır. Sanırım benimde isyanım bu copilot seçiminde….

Hoş atalarımız boş yere söylememiş ne ekersen onu biçersin.

Ben dahil her birey ne hak ediyorsa yolun sonu o kapıya çıkıyor. Kadere inanmam kader dediğin şey senin iradenle yazabildiğin gerçekliktir. Kendi yolunu kendin seçtiysen karşısında durup hadi oradan ben ne ettim dememelisin.

Seçilen her yol biz insanoğlunun hür iradesiyle seçtiği yoldur. Hani metazori bir hayat bizim donanımızda insanların zaten sürdürebileceği gerçeklik değildir.

Amacım hayata yada bana getirisi veya götürüsü olan yaşanmışlıklara değil. Benim isyanım hayatımın içine aldığım kişilere ve rol dağılımlarına ……

Evet her daim savunmuşumdur hayat sadece bir oyun burada olmayı tercih ettiğimiz gibi oyunun içinde aldığımız rollerde bizim bir parçamız. Kimse piyon olmak ya da bu oyunu sadece piyonlarla kazanmak istemez ama oyun işte adı üstünde bazen öyle hamleler yapar ki veziri rezil belki de rezili vezir yapar.

Sıkıntım yada korkum vezir olmak ya da rezil olmakta değil. Yol benim yolum beni kimse yargılayamaz kimse çırak çıkaramaz. Ya da kimse beni yok sayamaz. Ama gene de kurduğum oyunda bir istem dışı son çıktığında hepimizin çocukken yüksek sesle haykırdığı “ çamlak çömlek patladı” demek en doğal hakkım olsa gerek.

Yaş kırk oldu sanırım bu yaşta kırkı kırk yarar oldum. Belki de hayat aslında herkese aynı herkese eşit sevecenlikte ve bir o kadar herkese eşit acımasızlıkta.

Hayattan ben kendime bir nebze torpil istemiyorum. İstediğim tek şey kendimi siper ettiğim dünyada yeri geldiğinde bana siper olmaları değil benle yan yana savaşmaları. Bu cümlelerimi sadece BDSm dünyasına çekmeyin çekiştirmeyin. Bu başlık By_kole ile devri alem…….

Hani aslında isyan değil buraya döktüğüm harflerin oluşturduğu kelimelerden türeyen cümleler. Benimkisi şeytanın gözüne sopa sokmak. Bir nebze rahatlamak bir nebze sesli düşünmek. Bir nebze ben ettim siz etmeyin demek.

Hani bazıları klavyemden dökülenleri anlayamaz. Mutlak herkes anlaşılır değildir. Ama dediğim gibi hani ben sadece sesli düşünmek istiyorum.

Bazıları bel altı vurmak ta isteyebilir. Hani ben oldum olası hislere seslere site içersin de karşıyım. Ama dediğim gibi sevmediğim kadar sevilmememde normal. Ben düz bir adamım içimden ne geçerse dilimde o vardır. Hani birçok kişiyi kırmış üzmüş yıpratmış olabilirim. Bu nedenle tüm bu eylemlerim için özüz dilerken. Gene kırmaya gene üzmeye devam edeceğimi peşinen beyan ederim.

Kırılgan olmak suç değildir. Ama her zaman güçlü olmak kırılganlıkları aşmak bir vazife bir erdemdir. Heee ben erdemli birimiyim şimdi bunu düşünmek lazım ama erdem gerimden gelsin ben benim. İçimde yaşattığım şeytanla bir melek kafasında hayata sarılan sarılmaya devam eden. Bir o kadar da tuttuğunu koparan biriyim.

Bu saatten sonra ahanda değişeceğim desem koca bir yalan söylerim. Ama kendimel guru duyduğum bir nokta varsa oda asla yalan söylemediğimdir. Mutsuz oldum huzursuz oldum savaştım yara aldım yenildim ezildim kaybettim ama asla yalan söylemedim.

Hani bu rota benim rotam. Bu yolda benim önüme engeller çıksada kendim seçtim kendim savaştım kendim galip gelmek istedim yada kendim bile bile yenildim.

Offffff

İnternet dünyası kelimeler akıp gidiyor. Kısa kes meges . Diye bir slogan vardı argo gençlikte…..

Son sözüm tabi bu gecelik. “Hayat boyu kırıl ama asla eğilme”

Sevgili by_kole,

Hayat tam da senin deiğin gibi iyilikleri de kötülükleri de, hoşlukları da zorlukları da, güzellikleri de çirkinlikleri de barındıran bir şey. Bunları hem maddi - fiziki - olarak ve işin daha kötüsü manevi olarak ta içinde barındırıyor. Bundan kaçacak göçecek bir yer(imiz) yok. Yok , yok ... yanlış dedim galiba. Sanırım BDSMTurk ailesi var. İnsanı dostunun sesine - çığlığına - geç cevap verdirecek kadar acımasız bir hayatın içerisinde bir sığınak. Senin bu hislerine geç olsa da cevap verebilmenin hüzünlü ve ama aynı zamanda keyifli hissini yaşıyorum. Acaba burada edeceğim bir iki kelam dostuma faydalı olabilir mi? diye düşündürüyor insanı burası. Ne güzel değil mi? zayıf ve güçsüz olduğum bir durumu herkesin içinde paylaşabilmek.

Yok yok seyir defterini ele geçirip kendimi anlatacak değilim.
Herşeye rağmen hepimizin yaptığı , yapmaya çalıştığı gibi #direnby_kole .

Her karanlıktan sonra bir aydınlık mutlaka gelir, gelecektir. Getirmek senin gibi güçlü bir insanın kendi ellerinde. Bunu en iyi sen biliyorsun.

by_kole'nin Seyir Defteri BDSMTürk Tarihiyle Tiyatro Mevsimi

Hayat uzun metraj film gibidir. Ne kadar sıkıcı. Oysa keşke bir tiyatro sahnesi gibi yaşansaydı elde yazılı metinler değil de doğaçlama bir oyun olsaydı. Hani duruşa beden ve ezber değil de ruh, yürek ve hisler verseydi. Ama insanoğlu ne gariptir ki yanlış yapmaya tüm güzellikleri yok etmeye mehilidir.....

Hep bir günah keçisi vardır. Kimse aynaya bakıp bir öz eleştiri yapmaz. Hatasınız kabul ettiğinde ise karşısındaki “ben demiştim“, ”ben çabaladım” ,”ben biliyordum” der ve geçer. Oysa herkes öz eleştiri yapsa gemiyi batıranın sadece kaptan olmadığı ortadadır.

Hani Seyir defteri duyguların birbiriyle seviştiği ama kimsenin ne haz aldığı nede zevke vardığı bir yer değildir. Yükselmeler alçalmalar hatta daha vahimi körelen hislerin bir delikten kaçmaya çabalama sancısıdır.

Hayat oyunu yazılmış çizilmiş bir klişeden öteye geçemez. Yoğun hisler sanki sadece rolün bir parçası gibi yaşanır. Oysa her oyuncu role bir şey katar da insan bunu yaşarken bilmek istemez. Hepimizin kahramanları vardır o kahramanlarla bütünleşenimiz hatta onlar gibi olmak isteyenimizde çıkar. Birde kendi kahramanını kendi yaratanlar vardır ki ne mutlu onlara.

Ama inatla geçmiş hep geçmiştir deriz. Yaşanmış güzel dilimleri en ufak bir şeyde yok ederiz. Birde nispet yapar gibi içte yaşanan son birikintiyi de yok etmek için çomak sokar sokar dururuz. Aman banane demek oysa ne kolay değil midir. Banane dediğin yerde her şeyden kaçtın sanırlar oysa savaş daha yeni başlıyordur. Silah arkadaşın olmadan tek kişilik bir imtihan......

Uzun lafın kısası daha oyun yeni başlıyor. Kendi gününde kendi saatinde kendi çadır tiyatrosunda. Başrolde ben ve ben varız. Haydi iyi seyirler.v1MkGo_a268

by_kole'nin Seyir Defteri BDSMTürk Tarihiyle Tiyatro Mevsimi

Hayat uzun metraj film gibidir. Ne kadar sıkıcı. Oysa keşke bir tiyatro sahnesi gibi yaşansaydı elde yazılı metinler değil de doğaçlama bir oyun olsaydı. Hani duruşa beden ve ezber değil de ruh, yürek ve hisler verseydi. Ama insanoğlu ne gariptir ki yanlış yapmaya tüm güzellikleri yok etmeye mehilidir.....

Hep bir günah keçisi vardır. Kimse aynaya bakıp bir öz eleştiri yapmaz. Hatasınız kabul ettiğinde ise karşısındaki “ben demiştim“, ”ben çabaladım” ,”ben biliyordum” der ve geçer. Oysa herkes öz eleştiri yapsa gemiyi batıranın sadece kaptan olmadığı ortadadır.

Hani Seyir defteri duyguların birbiriyle seviştiği ama kimsenin ne haz aldığı nede zevke vardığı bir yer değildir. Yükselmeler alçalmalar hatta daha vahimi körelen hislerin bir delikten kaçmaya çabalama sancısıdır.

Hayat oyunu yazılmış çizilmiş bir klişeden öteye geçemez. Yoğun hisler sanki sadece rolün bir parçası gibi yaşanır. Oysa her oyuncu role bir şey katar da insan bunu yaşarken bilmek istemez. Hepimizin kahramanları vardır o kahramanlarla bütünleşenimiz hatta onlar gibi olmak isteyenimizde çıkar. Birde kendi kahramanını kendi yaratanlar vardır ki ne mutlu onlara.

Ama inatla geçmiş hep geçmiştir deriz. Yaşanmış güzel dilimleri en ufak bir şeyde yok ederiz. Birde nispet yapar gibi içte yaşanan son birikintiyi de yok etmek için çomak sokar sokar dururuz. Aman banane demek oysa ne kolay değil midir. Banane dediğin yerde her şeyden kaçtın sanırlar oysa savaş daha yeni başlıyordur. Silah arkadaşın olmadan tek kişilik bir imtihan......

Uzun lafın kısası daha oyun yeni başlıyor. Kendi gününde kendi saatinde kendi çadır tiyatrosunda. Başrolde ben ve ben varız. Haydi iyi seyirler.

Aziz Dostum,

saglik, huzur ve kolayliklar diliyorum..

Tek kelime ile mükemmel +++