Bir anlamı olsaydı, benden önceki milyonlarca insandan biri bulurdu, diye teselli edersin seni. Rüzgar içindedir gerçekte, senin onu bulmanı bekler sabırla, ister bunu senden çok. Gözünü yumduğun anda sen kelimeleri yazmazsın, onlar seni yan yana dizer artık. Parçaların birleşir; hayatın, hayatının ayırdığı parçaların. Hoşuna gider yada gitmez. Avukatlık yapmaya kalkar rüzgar sana, yine sana karşı. Sen kendini suçlarken içindeki rüzgar yine de seni savunur... ve mücadele için güç bulursun ve yaşamak hoşuna gider.

şu rüzgar var ya...

Çok şakacıdır aslında, saçlarını havalandırır senin, başın döner, kendinden geçersin.

Damarlarında dolaşan heyecan; yüzyıllar önce mavilere yelken açan leventlerin kanındaki heyecandır yada on binlerce kişi karşısında kaplanlarla savaşan gladyatörlerin.

Ve emin ol ki yüzünde hissettiğin rüzgar da aynı rüzgar. Hiç değişmedi çağlar boyunca, seni bekledi. Artık sen de onu buldun, berabersiniz.

içindeki coşkuyu havalandırmasına izin ver rüzgarın. Bu seni hayatın tadına yaklaştıracak ve gülümsediğin an rüzgarı unutma. Sana yardımcı olduğu zamanı hatırla ve geri dön. Yüzündeki sıcaklık, teşekkür meltemi, artık rahatsın.

Rüzgar ilk olduğu andan itibaren senin bir parçandı. Doğada, vahşi doğada senin görmediğin yerleri bile biliyordu rüzgar sonsuzdan bu yana. Sana dokunduğu anda, rüzgarın "O an" a kadar bildiği her şeyin heyecanını duyman gerek, bunu unutma.

Belki ikinci bir şansın olmayabilir. Ama sen gitsen de bil ki rüzgar seni hep bekleyecek...

ve kalp atışındaki hayat seni hiç terk etmeyecek ...