Deri giysiler?..
Kırbaç?..
Tene damlayan sıcak mum damlaları?..
Zincirler?..
Acının hazzı ve hazzın acısı...
Hepsi bu mu?..
Buysa eğer çok yazık, zira Sade, iflah olmaz bir romantikti aynı zamanda...
Aşağıdaki mektup De Sade tarafından ve karısına hitaben yazılmıştır. Sade, o sırada hapistedir...
Yaradılmışların en harikası,
Demek benim kirli iççamaşırlarımı istiyorsunuz, kullanılmış çamaşırlarımı...
Bu talebinizin altında yatan zerafetin farkında mısınız?
Ben bunu kavrayabiliyorum...
Dinleyin meleğim; dinleyin...
Bu arzunuzu yerine getirmeyi çok isterdim.. Zira bilirsiniz, aşkta tüm hazları, tüm fantezileri, tuhaf dahi olsalar saygıyla karşılarım. Çünkü ruhsuz mantıktan uzak, insanın içgüdülerinden kaynaklanan arzulardır, ve ne kadar mantıkdışı olurlarsa olsunlar, mutlaka "zerafet" temeline dayanırlar...
Ve bu yüzden, minik kuşum, arzunuzu yerine getirmek isterdim. Lakin, kirlilerimi benimle gün boyu alakadar olan hizmetkârıma teslim etmezsem, bu defa da ona karşı adil olmayan bir davranışta bulunmuş olurum... Dolayısıyla da, kirlilerimi yine kendisine vereceğim.
Buna mukabil, siz, onunla konuşup anlaşabilirsiniz. Esasen kendisine bu konuda biraz bilgi verdim, ve sizin talebinizle ilgili durumu ifade edebilecek birkaç laf ettim. Beni anladı ve gerekli olan "şey"i sizin için muhafaza edeceğine dair söz verdi.
Netice itibariyle bebeğim, senden hizmetkârıma başvurmanı rica ediyorum; bu tabii arzunun tatmin edileceği konusunda seni temin ederim.
Ahhhh... Tanrım!.. Keşke benim de çarçabuk bir şekilde ve kolaylıkla "senle ve sana ait olanlarla dolu" birşeylere erişebilme imkânım olsaydı... Onlara gömülürdüm, yerdim onları... Kanatlanıp uçardım. Altın fiyatına alır ya da gaspeder "Verin bayım, bana verin; bunlar benim sevgilimden geldiler!' diye haykırırdım. "Onun varlık hazineleri bunlar, benim vücudumda dolaşan sıvıyı ateşliyorlar; bedenimin kuytusunda ondan parçalar taşıyorlar" diye ağlar ve mesut addederdim kendimi...
Bu konuyu böylece hitama erdirdikten sonra Kraliçem, sizden bir ricam var: Bana yeni çamaşır gönderme zarafetini bağışlar mısınız acaba? İhtiyacım pek acildir."
M. D. S. ............................
Evet... Şimdi ne düşünüyorsunuz?..
Sizi bilmem... Ben "epeyce" geç kaldığımı düşünüyorum dünyaya gelmekte...
Sınırların sınır olmaktan çıkıp gerçek oldugu an,
Ruhunun Ruhuma DİZ ÇÖKTÜGÜ ANDIR..!!
Haz ve acı, fikrimce katıksız şiddet, temelsiz sadizmin mayası olamaz tek başına. Mutlak suretle, üstadın yukarıda yayınladığınız mektubundaki zerafet, sevgi, saygı ve romantizm ilkeleri yoğrulmuş bir nüveye de ihtiyaç duyulur.
Diyalektik olarak da bakarsak LADY'm, aşkın tarifi ise, sadece ve kat'a, kalp şeklindeki kutulara sarmalanmış çikolatalar ve allı beyazlı güllere; mum ışığında yenen yavaş müzik esanslı yemeklere sığdırılamaz.
Aşk, acıdır ve acıtır. Dahası, aşk acı olmalı; acıtmalıdır. Romantizm vurgusu onun tuzu biberi olacaktır.
Paylaşım için çok teşekkürler.
Akıllı bir adam fikrinin Efendisidir;
Aptal bir adam ise kölesi...
EFENDİ lik söz konusu olunca nedense herkes sertlik,duygusuzluk, despotluk vb seyler bekliyor .Oysa EFENDİ de sonucta bir insan ve onun da diger insanlar gibi duygu ve ihtiyaçları vardır.Bunlar kölesi yada köleleriyle karşılar yada karşılamaz işte buna karar verecek olan EFENDIdir. Romantizmi pembe bulutların tekelinden çıkarıp EFENDİNİN haşmetinde ki yansıması olarak gördüm ben ustadın bu satırlarını.Uslubundaki nezaket ve centilmenlik oldukça etkileyici....
Benim düşünceme göre EFENDİ kölesine aşık olmaz yada olmamalı.Ama elbete ki bunu yaşayıp bu dengeyi kurabilen varsa da onu kutlamamak mümkün değildir.
Sınırların sınır olmaktan çıkıp gerçek oldugu an,
Ruhunun Ruhuma DİZ ÇÖKTÜGÜ ANDIR..!!
