Bazı anlar vardır.Hayata küsersiniz , hayattan beklentiniz kalmaz.Herşey yolundadır ama ne oldugunu bilmediginiz bir bilmecede sürükleniyorsunuzdur.
Size el uzatanlar olur ama o ele sarılıp çıkamazsınız...
Çıkmazlıgın ortasında tek başınasınızdır...Herşey bitmiştir.Herşeyden vazgeçme zamanı gelmiştir.Yeni düşünceler içine girersiniz ama o düşüncelerde aydınlık düşünceler degildir...
Veda etmeyi bile düşünmüşssündür...herkese ....
İşte o anda o çıkmazlıgın ortasında size dogru el uzanır ve o eli tutarsınız...
Ve o el insana çok şeyler ögretir...Savaşmayı ve savaşırken acı çekerek başarıya ulaşmayı...
Sizlerde savaşınıza devam edin.yenilmeyin taki kazanana kadar...
Saygılarımla ...
RüzGaR
Elbette savaşa devam etmekten başka çare mi var? Zaten hayatın siyah karelerine dayanmamıza beyaz karelerin varlığını bilmemiz sağlamıyor mu?
bir destekciyi bir kuvveti gördüysen ne mutlu sana...
Bir gün yolunuzu kaybederseniz,
Bir çocuğun gözlerinin içine bakın.
Çünkü bir çocuğun bir yetişkine her zaman öğretebileceği üç şey vardır;
Nedensiz yere mutlu olabilmek,
Her zaman meşgul olabilecek bir şey bulmak,
Elde etmek istediği şey için tüm gücüyle savaşmak.
Asiyim Asiiiiiii ! ! ! ! ! ! ! !
Hepimiz aynı derecede olmasa da zaman zaman hissetmişizdir bu duyguları. Kimi zaman çaresizlikten kimi zaman kendimizi boşlukta hissetmemizden kimi zaman da en kötüsü bir sevdiğimizi kaybettiğimizde. Ama her ne olursa olsun devam etmekten başka bir şey gelmiyor elimizden, bu arada da tutunabileceğimiz bir el varsa sallenazın söylediği gibi ne mutlu bize.
hayat dediğimiz kavram, herhangi bir oyun gibi mızıkçılık yapıp çıkıp gitmemize izin vermiyor. katı bir sistem üzerinde yaşamlarını sürdüren canlılardan başka bir şey değiliz. diğer canlılara göre üstün yanımız ise kendi duygularımız üzerinde kontrol sahibi olabilmemiz.kendimizi üzebiliyor yada neşelendirebiliyoruz.yaşantımız üzerinde karamsarlığa düştüğümüzde kendimizi sevindirmek oldukça zor olsa da devam etmekten başka şans olmadığı düşünülürse başka da bir şey düşünülemiyor.
gereken şey "pollyanayı kırbaçlamak". içimizdeki o yönün kanamasını ve kendini göstermesini sağlamak
