Yilan Benim
Insanlardan ve kendimden bazen bikiyorum... o kaliplasmis hancerlerden, o izini birakmis kirpaclardan bikiyorum. Ben bilerek ve istedigim bir SM seansindan bahsetmiyorum, ben hayatin ta kendisinden bahsediyorum. hayatin verdigi acilar kac SM seansina tas cikarir. Icimde yanan acilar, tasidigim yaralar hergün büyüyor. Ne kelepcelerden nede kirpac inislerinden kurtulabiliyorum. Hayat mucadelesi ve insanlarin hainlikleri beni artik bikdiriyor. Hergün kendim ve cevremle savas icindeyim, mesuliyetlerle ve beklentilerle dolu omuzlarim. Seanslarimda köpekligime iyi alistim, fakat hayatimdaki yük tasiyan esekligime ne demeli? Savasan ve dimdik ayaklarimin üzerinde duruyorum, fakat bazen yoruldugumu hissediyor, yükümü azaltmaya calisiyorum, ama nerde.....?
Bunlari düsünürken aynaya bakiyorum, kendimi görüyorum... bir daha bakiyorum karsimdaki resim degisiyor...ne ilginc bakdikca kendim cirkinlesiyorum, bakdikca kendimden korkuyorum. O kafa döndüren güzelligim gidiyor, icimdeki o tüm kötü duygular öne gelip benim bütün cirkinligimi sunuyorlar. Yalanlar ve hainlikler beni sarmalarken, kendimi ezdirdigimi, kendi benligimi elimden aldirdigimi görmüyordum simdi aynaya bakdigimda karsimdaki o igrenc mahluku kendim yetisdirdigimi anliyorum. Kimseyi kirmamak icin caba gösterirken, kendimi kirdigimi görmedim. Kimse üzülmesin diye sikintilarimi ve sorunlarimi saklar en iyi yalanci rolünde senelerce Polyanaciligini oynarken, en büyük yalani kendime yapdigimi anlamadim. Kendi egoizim tatminliklerinde beni suistirmar eddiklerini anlamiyordum. Onlari seviyor, aciyor, ve sorunlarina yardim etmek istiyordum. Yalan dolan icindeki yilanlarin beni zehirlediklerini anlamiyordum. Icimdeki tüm temiz duygularimi, insanlara karsi güven duygularimi, iyimserligimi kullandiklarini anlamiyordum. Kimseye kizmamam lazim cünki buna ben izin verdim, bu gercek olsa bile, icim aci ve nefret dolu, elimden alinan tüm güzel duygularin acisini cikarmak icin pusuda bekleyen YILAN simdi BENIM.
Yilan seni bekliyor...
Yilan seni bekliyor...
Yilan seni bekliyor...
gerçekten çok haklısın sallenaz...aslında hayatın ta kendisi SM...hemde o kadar acımasız ki...Ne zaman ne yapacağı hiç ama hiç belli olmuyor...
ama yinede bu durumu düzeltmek bence senin elinde...Çünkü hayata bakış açımızlala yaşadıklarımız doğrı orantılıdır...Yani biraz açını değiştirirsen bu tür sıkıntılardan kurtulabileceğini düşünüyorum.
Bide şu yönden bakmak lazım bence...Hayatta bu kötü,sıkıntılı anları yaşamazsak güzel günlerin ne anlamı kalır ki!!!
sana çok sevdiğim iki şiirin birer kıtasını yazıyorum.Bence şair çok doğru söylemiş...
"Birgün çok bunalırsan,denizin dibinde yosunlara takılmış gibi soluksuz,
Sakın unutma gökyüzüne bakmayı,
Gökyüzü senindir gökyüzü herkesindir..."
"Nasıl başlarsa fırtına,öyle diner birden bire,
Bir ışık parlar yeniden karanlıklar arasından,
Umudu kesme hayattan...
Işık yener karanlığı,
Bak!çocukların gözlerine,
Umudu kesme hayattan..."
Sallenaz, bu sadece senin değil hemen hemen herkesin başına geliyordur. Hayat SM seansı gibi kendini güvendiğin bir mastera bırakabileceğin bir yer değil ne yazık ki! tabii bu sadece senin için değil herkes için geçerli. Peki değiştirmek elimizde mi? Bence değil! Ne yazık ki! Hayat böyle, insanlık devam ettikçe iyiliklerin güzelliklerin yanında ihanetler,hainlikler,yalanlar da yaşayacaktır.
Kendi egoizim tatminliklerinde beni suistirmar eddiklerini anlamiyordum. Onlari seviyor, aciyor, ve sorunlarina yardim etmek istiyordum. Yalan dolan icindeki yilanlarin beni zehirlediklerini anlamiyordum. Icimdeki tüm temiz duygularimi, insanlara karsi güven duygularimi, iyimserligimi kullandiklarini anlamiyordum.
İşte hayatının sonuna kadar da bu duyguların "sömürülecek"tir. İçinde en azından küçücük iyi niyet olan her insan gibi...bununla yaşamaya alışacaksın...
sagolun yorumlariniz icin, bunu yazarken yorum alicagimi hic beklemiyordum... birtek istedigim icimdekini haykirmakdi... ama ücünüzdende öyle destekliyici yorum aldimki... sagolun....
Marilion yazisinla, berk benim duygularimi 4 satirla tam anlamiyla ifade etmis, cok tsk...
rica ederim. evet Marillion'ın sozleri guzeldir.
kotuluk sorununa gelince: insanlarin zaten kotu oldugunu kabullenince bir sorun kalmaz. bu sefer iyi insan gorunce sasirirsin. kotu ile karsilasinca garipsemezsin. cunku kaide odur. istisna ise iyi.
biri demis ki: "insanlar at kestanesi gibidir. kestaneye benzerler ama yenmezler".
ben de diyorum ki: tek tuk istisnalar disinda insanlarin %50'si salak
%50'si de kotudur.
footlove
Bi adamın sözü vardı da bak şimdi adamı unuttum.
"Kötülüğün sebebi bilgisizliktir."
Bence doğuşta insanın içinde hiçbir kötülük olmaz. yani bir bebek kime kötülük yapmak ister ki. Ama büyümeye başladıkça etrafından ne öğrendirse onu yapar. E bilgisiz ya da daha kötüsü yanlış bilgiyle büyürse de...işte öyle olur.
bence "bazılarının" doğuştandır. yani onun içinde vardır. elbette bebekken yap(a)maz tabi. ama yavaş yavaş ayırt etme yeteneği geliştikçe, kötülük yapmaktan zevk aldığını ya da bunun onu rahatsız etmediğini farkeder.
bilgisizlik te kötülüğe neden olur tabi. bilmediği için zarar verir işte.
footlove

Yilandan öte aynadir. Yilan aynaya baksa ne anlar? Ancak yilan oldugunu bilir yilanlik yapar. Aynaya bakip aynadaki kimligini anlayan bir cok insandan ötedir ve tabi kendisinden de.
Heyyy bu zamanin insani sen hic aynaya bakiyormsun? Ayna derken tabi ayna anliyorsun...
- 44 Forumlar
- 5,453 Konular
- 75.2 K Gönderiler
- 2 Çevrimiçi
- 9,004 Üyeler