bakışlarınız kurşun bedenime
sesiniz kırbaç
SİZ
acı larımı gözyaşım ile ıslattınız
SİZ
korkuyu en can arkadaş yaptınız...

annem doğurduğunda yoktum ben ...
itaat yeminimle başladı asıl hayat
SİZ
sonsuz güvendiğim tek insan
damarımda dolaşan kana emir verdiniz...
gece yok artık, gündüz yok
bir zaman var ...SİZ
saatim dakikam saniyemsiniz...

________________________________________________
Ruhum
hiçlik sınırında gezerken
o büyük acı ile hayat buluyor,
bedenim yerde kıvranırken,
yaralarım derin derin sızlarken,
yeniden canlanıyor ve dünyanın en şanslı ruhu doğuyor.