gittiğinde saat yine 4 tü,
en erkeksi yanlızlıkla başbaşa bıraktığında beni,
sen o zaman her şeyi biliyordunda ben seni bilemiyordum...

gittiğinde saat 4 tü ,
hani 16 dedikleri,
en bakire sevişmelersiz kaldığımda,
sensiz hayatta ne yaparım henüz bi fikrimin olmadığı sırada...

gittiğinde saat 4 tü,
yaşam eksi sen eşittir tanımsız,
tanımsızlıktan çok anlamsız olduğunda,

iki sene gündüz 4 leri hiç sevemedim,
yanlız kalamadım
bir dost selamı bir alışveriş bir sinama bileti gizledi yanlızlığımı,

dün yine saat 4 tü
4 lerden korkmamaya başladığım günlerden biri,
telefonum çaldığında hiç tahmin etmemiştim sen olacağını,
bir yabancı merhabasıydı yüzün görüşebilirmiyiz dediğinde,

ama ben değiştim senin bildiğin ben değilim artık,
ama ben değiştim seni hala seviyorum artık,
ama ben değiştim acıdan hoşlandım sensizlikte artık,
acıdan hoşlandım senin yadigarındır diye,

ama sen bıraktığın yadigarı sevmemden hoşlanmadın,
ama sana aitti,
ama sendendi,
sevdim ,
senide bıraktığın acıyıda,

ama o bırakmadı beni,
o yüzden belki onu daha çok sevdim,

ve bir gün sonra söyledim sana,
yine saat 4,

adlandırmalardan hoşlanmam bilirsin,
ama inadına herseyin bi adı vardır,
bunada mazoşistlik diyolar malesef,
ve malesef anlamıyorlar...

sırf bu yüzden korktun belkide,
belkide bu yüzden çekip gittin tekrar,

ve sen yine gittin,
yine saat 4,
ve ben 24 saati unuturken yine bıraktığın acıylayım...

tekrar güle güle git,
güle güle git
ben ağlıyorum...